Beraat

Funda beraat etti. 2017’de şubat ayının başında pek çok arkadaşım gibi haksız bir kararla üniversiteden atılmıştı, yetmedi üstüne bir de ceza davası açmışlardı. Bu kadar zaman Funda da akademisyen arkadaşlarıımız gibi işsiz kaldı, mesleğini yapamadı, maaşını alamadı, yurt dışına çıkamadı, başka bir işte çalışmasına izin verilmedi.

Bu günler geçer, ileride bu yapılanlar mutlaka ama mutlaka utanarak anlatılacak diyorduk. İnsan, bu akılsız ve kalpsiz zamanı atlatmanın yollarını arıyor, buluyor, kolay kolay vazgeçmiyor…

Üç yıl olacak, daha bitmiş filan da değil,  hadi zaman geçti, bir şekilde geçti diyelim, bu kadar insan, haksız yere savruldular, hayatları tarumar oldu, oradan oraya sürüklendiler, yurt dışına kaçtılar, hezeyanlar yaşadılar, dünyaya küstüler, intihar ettiler,  birbirlerine dargın düştüler… intikamla dolup taştılar… Söyleyip geçiyoruz, bu insanlar nasıl geçindiler hiç akla gelmiyor… hakikaten anlatılır gibi değil…

Süreç başladı, “yarın” görevlerine de iade edilecekler, tazminatla birlikte birikmiş maaşlarını alacaklar… Mahkemenin beraat vereceğini, kimsenin suçlu olmadığını herkes ama herkes, daha ilk günden biliyordu, siyasi bir karardı, rüzgar öyle esti böyle esti… Bu noktaya geldik…

İnsan, en temel soruları unutuyor, atlıyor, insafı, vicdanı geçtim… biz bunları niye yaşıyoruz, niye yaşadık? Kime ne kazandırdı, ne oldu yani? Cevabı var mı bunun? Vallahi yok, ne desek az, ne desek laf…Ne desek saçma ve ayıp…

Merak eden için 8 Şubat 2017 yazım