Her soyadıyla ayrı bir imza:
Tutkulu Perçem, Nutku’nun;
Tente
Rosa, Sabuncu’nun;
Yenişehir’de Bir
Öğle Vakti, Soysal’ın. Hepsi Sevgi’nin. İnce, açık sözlü, sıcak ve tedirgin
hoyrat dünyanın karşısında. Sokak, gelip geçmek içindir. Yüzme bilmeyen
boğulur. Küçük burjuvanın teşhiri ve bata çıka bir iyimserlik, bıçakla kemik
arasında. Bir elinde hüzünlü bir yaşanmışlık, öbür elinde toz duman bir 12
Mart. Sevgi bir bir fırlatıp atıyor içindekileri. Mahremi, siyaseti, edebiyatı,
orta sınıfı, okumuşları, erkekleri. Sevgi Soysal, en erken ölümü romanın.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder