Ölümü, sahiden ciddi bir üzüntü yaratmış, haftalarca "ardından" onu yadeden yazılar çıkmıştır. O tarihte popüler kültürümüzün en şöhretli simalarından biriydi... Fotoğraf, cenazedeki kalabalığı ve rağbeti gösteriyor zaten.
Cumhuriyet çok genç, hele yazı dilinin değişiminden sonra kolektif hafızası daralıyor, yirmi yılda eski yazıyı hiç bilmeden büyüyenler var, Cemal Nadir çizgili hikayeler anlatıyor çocuklara-gençlere... yakınlarını kaybetmiş gibi hissetmiş olmalılar...
Çeyrek asır önce, ölümündeki kalabalığı biraz da CHP-DP çekişmesine, CHP'li olmasına, cenaze için resmi tören düzenlenmesine- memurlara resmi izin verilmesine bağlamıştım, kısmen aynı fikirdeyim. Herhangi bir çizer için böylesi bir kalabalık toplanmadı çünkü... Hafifsemek adına değil aksine anlamak ve anlamlandırmak adına fotoğrafa bakıyorum.
Resmiyetin gerekçesi için, toplumda itibarı olan insanların cenaze törenleri bir "meeting" işlevi görüyor ve siyasi iktidar bunu kontrol etmek istiyor diyelim. Sadece merhumun hakettiği saygıyı göstermek değil yani, tören bir mücadele alanına dönüşüyor... Nitekim, Karabekir'in vefatında cenaze muhalif bir gösteriye dönüşmüştü...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder