Cuma, Ocak 18, 2019

Pıt Pıt Sözlüğü (9)


Son Elli Yılın En İyi Romanı: 2011 yılında Hürriyet gazetesinin yaptığı sıralamaya göre Oğuz Atay’ın Tutunamayanlar romanıydı.

Nağme: Anti parantez hesabı şunu da belirtmek yerinde olacak: Gıli yürürken tatlı bir parçayı da dudaklarına meze yapıyordu. “Hatasız kul olmaz. Hatamla sev beni.” Parçanın ara müziğini de ıslığıyla araya bırakmak yine Gıli’nin işiydi, “Taranara nam. Taranara nam.” (Metin Kaçan, Ağır Roman).

Tapşırma: Halk edebiyatında mahlas veya takma isim.

Kural:  Sabah erkenden şezlonglara havlu bırakmak gerekir. Sonra yer bulunamaz. Yağlanılır, güneşin altına yatılır, kuma bulanmış ayak fotoğrafları Facebook’a basılır, bir sırt bir yüz dönülür; sonra eve dönülür (Hakan Bıçakçı, Doğa Tarihi)

Bibliyofil: Kitap tutkunu.

Hoşt!: Şamama kim sen kimsin / haddini bil karabaş / ulan kirloz pasaklı / ulan şapşal suratlı / sulu salyalı ayyaş / o hiç senin küffün mü, / o bi güçük hanfendü (Haldun Taner, Keşanlı Ali Destanı).

Tezhip: Yazmalarda sayfanın yaldız ve boya ile bezenmesi.

Hiç yorum yok:

Related Posts with Thumbnails