Nağme: Anti parantez hesabı şunu da belirtmek yerinde
olacak: Gıli yürürken tatlı bir parçayı da dudaklarına meze yapıyordu. “Hatasız
kul olmaz. Hatamla sev beni.” Parçanın ara müziğini de ıslığıyla araya bırakmak
yine Gıli’nin işiydi, “Taranara nam. Taranara nam.” (Metin Kaçan, Ağır Roman).
Tapşırma: Halk edebiyatında mahlas veya takma isim.
Kural: Sabah
erkenden şezlonglara havlu bırakmak gerekir. Sonra yer bulunamaz. Yağlanılır,
güneşin altına yatılır, kuma bulanmış ayak fotoğrafları Facebook’a basılır, bir
sırt bir yüz dönülür; sonra eve dönülür (Hakan Bıçakçı, Doğa Tarihi)
Bibliyofil: Kitap tutkunu.
Hoşt!: Şamama kim sen kimsin / haddini bil karabaş / ulan
kirloz pasaklı / ulan şapşal suratlı / sulu salyalı ayyaş / o hiç senin küffün
mü, / o bi güçük hanfendü (Haldun Taner, Keşanlı Ali Destanı).
Tezhip: Yazmalarda sayfanın yaldız ve boya ile bezenmesi.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder