Gülten Hanım. Avukat. Kaymakam Yaşar Bey’in hanımı. Kara
saçlı, türkülerin ve ağıtların okuru. Taşra yolları, çık dışarıya, sokağa,
yola, uzağa. Sığamadım dünyaya. Kırmızı karanfil günleri. Öncesi biraz Külebi,
sonra yola inen eşkıyalar, ıslak serçeler, bir kayığa binen geceler. Kaç ceylan
kaç! Sonra işte çocuklar, sonra işte sürgünler, taşına taşına eksilen evler,
sonra işte Ankara. Bir ibibik öter sessizliğin içinde. Gülten Akın; şiirin sis
çanı, huzursuz ve düzlükte bekleyen öfke.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder