Hırsız, keşfetmek için okuduğum, duyduğum ve merak ettiğim bir Japon yazarın romanı. Best seller tadında başlıyor, tempolu bir dili var. Sevdiğim türden bir kötülük hikayesi. Güzel sürükleniyor, akılda kalıcı sahnelere sahip. Beğendim.
Mavi Haplar, başarılı bir grafik roman örneği. Aidsli bir kadına aşık olan, onunla uzun yıllara dayalı bir ilişki sürdüren hikaye anlatıcımızın yaşadıklarını anlatıyor. Çizgiler güzel, hikaye dokunaklı.
Kör Baykuş, Sadık Hidayet'in bildiğim ama okumadığım romanıydı. Dili güzelmiş, rüyayla gerçeğin karışması, tekrarları sahiden ilginçmiş. Diğer yandan benim yazarım değil. Okurum ama o ölçüde sevemem. Şunu da anladım, vakti zamanında işim gereği çok edebiyat dosyası okudum, epey bir taklitçisi varmış taşrada, yeni fark ediyorum.
Kürk Mantolu Madonna, itiraf etmem gerekirse bu kadar çok satmasını anlayamadığım bir roman. Çok sattığı için çizgi romana da uyarlanmış, haliyle okudum. Çizgi roman olarak bazen çok ama çok yazı olmuş, onun dışında enerjisi ve ısrarı nedeniyle başarılı bir uyarlama.
Doğum Günü Kızı, Murakami'nin resimli öykülerinin en sonuncusu, artık aktüeli takip edemiyorum ama galiba çıkalı bir ay olmadı. Böyle kaç kitap oldu sayamadım ama dört ya da beş olabilir, hikaye olarak en "ışıksız" olanı diyebilirim. O sebeple de Murakami ayrıca konuşmuş filan... Muammasını, o küçük fantastik kıvırmalarını yine gösteriyor o ayrı.
Topşik, çizgili hikayelerimizin komik şiddet içeren underground eğilimli son örneklerinden biri. Nisan Hakan, İngilizce konuşan global mizahı iyi biliyor, üstelik hem o bağlamdan besleniyor hem de Lombak üretimlerini andırıyor.
Ateş Hattı, Fransızların 1914 Büyük Savaşını yaşayan bir askerin bir iki aylık günlüklerinden yola çıkarak hazırlanmış bir resimli anlatı. En önemli handikabı "Fransız" oluşu... Fransız milli tarihinin bu faslının bizim okuru çok ilgilendirmeyeceği aşikar...Savaş karşıtı bir metin sanmıştım, o da değil.
Metin, Annesini Arıyor, Oky'nin senaryosunu yazdığı, Memo Tembelçizer'in çizdiği bir albüm. Oky'nin dünyasının daha ağır bastığı bir çalışma aslında... Memo, onun sıkışık, zor okunan, çok karakterli ve geveze dünyasını pek de kendini katmadan yorumlamış... Oky, bir hisse ya da takıntıya kitlenen karakterleri seviyor, biteviye yineliyor o takıntıyı ya da duyguyu, o yönüyle ilginç olmayı her zaman başarıyor.
Manet-Velazquez ve Estetik Modernizm, Foucault'un iki ayrı ressam ve resimle ilgili yaptığı konuşmalara dayanıyor. Ve benim için sanatla ilgili en ufuk açıcı metinlerden biri okuduğum şey. Kelimeler ve Şeyler de Velezquez'le açılır. Mutlaka okunması gereken metinlerden. Manet yorumlarından faydalandığımı söylemeliyim.
Bence Katil Öldürdü, bizde pek yapılmayan türden bir iş...Hikayesi değil de oyunbazlığı, tasarımı, kataloglaması ilginç...
Kaybolan O Günler, yakın zamanlarda okuduğum en yeni duran hikaye, ruhu, enerjisi, muamması, bilim kurgu etkisi çok ilginç ve ilham verici...
Mehmet Bal Film Afişleri, Tarsus Belediyesinin bir yayını. Bal ile ilgili çok ama çok kısa bir metin var... Gerisi çizdiği afişlerden örneklerden oluşuyor..Parlak bir albüm olmamış.
