Babamın nerede olduğunu bilmiyorum. (Barış Bıçakçı, Aramızdaki En Kısa Mesafe) Ben buradayım sevgili okuyucum, sen neredesin acaba? (Oğuz
Atay, Korkuyu Beklerken)
Beş yaş insanın en olgun çağıdır; sonra çürüme başlar
(Alper Canıgüz, Oğullar ve Rencide Ruhlar).
Çocukken herkes cennette oturur zaten... (Atilla
Atalay, Kalbin Böcüü)
Daha karnıma düştüğü gün anlamıştım bu oğlanda bir
acayiplik olduğunu. (Gaye Boralıoğlu, Meçhul)
Biliyordum artık, emindim bundan, onu öldürecektim. (Abdullah
Ataşçı, Dağda Duman Yeri Yok).
Uzanmış düşünüyordu (Sezgin Kaymaz, Ateş Canına Yapışsın) “Yapmak istediğim
bu.” Mehmet Eroğlu • Kusma Kulübü)
Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum (Orhan Pamuk, Masumiyet Müzesi). Babama sarıldım, yıllar sonra. (Emrah Serbes, Erken Kaybedenler)
Borges ile Kemalettin Tuğcu’nun aynı kişi olduğunu
öğrendiğimde, hayatta bundan daha korkunç bir gerçekle karşılaşamayacağımı
düşünmüştüm. (Alper Canıgüz • Gizliajans)
Kafamda okunacak tek bir düşünce kırıntısı bile
kalmayıncaya kadar. (Hakan Bıçakcı, Karanlık
Oda)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder