Ayrıca, sınıfsal baskı ve
"saygın" görünme arzusunu da hesaba katmak gerek, eğlence
anlayışlarının bu tarz ortamlara uymadığı izlenimini bile isteye vermiş de
olabilirler. Malumunuz, beğenmediğini hissettirmeye çalışmak da bir sınıfsal gösteridir,
mesafe koymak istersiniz, “avam”, “salaş” ve geniş anlamıyla uygunsuz bulursunuz.
Cumhuriyetin kadim tartışmalarındandır, fotoğrafın çekildiği yıllarda belki biraz daha fazlaydı, batılı ve modern olmak, çoğunluğun beğenilerinden uzak durmak da demekti…Batılı tarz eğlenceler daha "şık" ve "saygın"
olarak değerlendirildiğinden, dansöz eğlencesi ziyadesiyle doğulu ve turistik, uzak
durulması gereken ucuz bir semboldü.
Akla gelebileceği için yazayım, utanma ile iğrenme farklı güdülerdir, utanmaları gerektiğini düşünmüş olabilirler, iğrenç de bulabilirler ama bana daha çok mesafe koymak
istemişler gibi geldi.
Bakmamak demişken, bakanı atlamış değilim, kameraya -bize- poz veren dansözün bakışı var, onu da pek çok kez yazdım, kameranın büyüsü faslından...
Not: Fotoğrafı görenler yorum yaptığı için yazayım, o yıllarda
erkeklik ve ataerkillik eleştirisi yaygınlaşmamıştı, edebiyatta ya da şiirde
izleri nadir ölçülerde görülüyordu ama gündelik dile sirayet etmiş değildi…
Yani, dansöze bakarken erkeklik eleştirilmiyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder