Ayrıca, sınıfsal baskı ve
"saygın" görünme arzusunu da hesaba katmak gerek, eğlence
anlayışlarının bu tarz ortamlara uymadığı izlenimini bile isteye vermiş de
olabilirler. Malumunuz, beğenmediğini hissettirmeye çalışmak da bir sınıfsal gösteridir,
mesafe koymak istersiniz, “avam”, “salaş” ve geniş anlamıyla uygunsuz bulursunuz.
Fotoğrafın çekildiği yıllarda batılı ve modern olmak, yerel
çoğunluğun beğenilerinden uzak durmak da demekti…Batılı tarz eğlenceler daha "şık" ve "saygın"
olarak değerlendirildiğinden, dansöz eğlencesi ziyadesiyle doğulu ve turistik, uzak
durulması gereken ucuz bir semboldü.
Utanma ile iğrenme farklı güdülerdir, utanmaları gerektiğini düşünmüş olabilirler, iğrenç de bulabilirler ama bana daha çok mesafe koymak
istemişler gibi geldi.
Bakmamak demişken, bakanı atlamış değilim, kameraya -bize- poz veren dansözün bakışı var, onu da pek çok kez yazdım...
Not: Fotoğrafı görenler yorum yaptığı için yazayım, o yıllarda
erkeklik ve ataerkillik eleştirisi yaygınlaşmamıştı, edebiyatta ya da şiirde
izleri nadir ölçülerde görülüyordu ama gündelik dile sirayet etmiş değildi…
Yani, dansöze bakarken erkeklik eleştirilmiyordu.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder