Bu türden albümlere çizerler madden ihtiyaç duyar, yılda bir kez olsun yinelemeye çalışırlarmış. Yanlış anlaşılmasın, şimdilerde ve hatta kırk yıldır yapıldığı gibi hani dergilerde yayımlanan işleri derleyip toparlayıp kitaplaştırmak gibi bir şey değil bu...
Şöyle anlatayım, yukarıdaki albüm 48+4 sayfa, bunun 29 sayfası reklam...Yani albüm daha satılmadan para kazanılacak bir yöntem bulunmuş... Anlaşıldığı kadarıyla bizzat Necmi Rıza, reklam toplamaya çıkmış, kimi reklamverenlerin karikatürlerini dahi çizmiş...
Yetmişli yıllarda, çok satışlı mizah dergileri, reklam almadan çıkabiliyor ve bununla övünüyorlardı... Bugün birisi, bu kadar çok reklamla bir "albüm" çıkarsa küçümsenir ve ciddiye alınmaz... O günlerde öyleymiş, geçim sıkıntısı normali bu biçimde belirliyormuş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder