Hayat tarzı

Bir spor karikatürü, imza yok ama bana Mesut Yavuz çizmiş gibi geldi, altmışlı yıllarda çizilmiş olmalı, esprinin odağındaki döviz ve pankart yazılarından o anlaşılıyor. 

O günlerde futbolcuların gece hayatını düzenlemek için kulüpler tarafından yasaklar getirilmiş olmalı ki karikatüre konu olmuş, eğlence sektöründen çalışanlar diyelim, mevcut durumu protesto ediyorlar: "Dostumu İsterim", "Sevgilimi isterim", "Özel sektörü baltalamayın", "Evlenmek sporcuya yaramaz", "Demokrasi bu mu?" vs vs

Birkaç nedenden dolayı ilgi çekici, aralıklarla yineliyorum, sporla ilgili olsun ya da olmasın, ucundan kıyısından cinselliği-cinsel ilişkiyi ima edecek espriler, hele bu açıklıkta kolay kolay yapılamıyor. Bir yandan "bel-altı" ve bayağı bulunuyor, diğer yandan kadınları indirgeyici tutumuyla siyaseten yanlış sayılıyor. 

Esprinin arkaik olmasıyla ilgilenmiyorum, cinsellik ve argo, mizahın temel kaynaklarındandır, sürekli revize edilerek yaşamaya devam eder, bu türden bir espri de değiştirilerek yenilebilirdi. Oysa bugün, bizatihi futbolcular bile, mesleğimizi karalıyor diyerek böyle bir espriyi protesto edebilir... 

Geçen eski bir futbolcu, seyircinin küfürlü protestosuna cevap verirken, "el değmemiş annesinden ve karısından" söz etmişti, eleştirinin biçimi dahi ahlakçı bir noktadan "karşılanabiliyor" demek istiyorum. Hayat tarzı savunusu ve saldırısı olarak da okunabiliyordu söyledikleri...

Değişen dünyanın muhafazakarlaşması sadece bizi etkilemedi, hemen her yerde kamusallaşan esprileri dönüştürdü.