Son Okuduklarım 98

Sineklerin Tanrısı, Golding'in ünlü romanının resmi grafik roman uyarlamasıymış... Romanı çok sevdiğim ve etkilendiğim için ister istemez çizerin sadakat gösterip göstermediğine dikkat kesildim. Bence tempo ve sahne ardışıklığı bakımından temiz ve romanı bilen (iyi çalışılmış) bir uyarlama olmuş. Diğer yandan en azından ben daha gerçekçi ve foto realistik bir üslup beklerdim, kimi sahnelerde bir kontrast olarak sanki bu yöne evrilebilirmiş... Romanın rahatsız edici yönü, masumluğun "iğfaliyle" ilgilidir, o bakımdan naif çizginin yanına sert gözüken bir gerçekçilik boyutu eklenebilirmiş. Bu tercih anlatımı doğru anlamda şiddetlendirirmiş... Hobbes'un "State of Nature" düşüncesiyle karşılaştığımda romanı hatırlamış, daha önce anlayamadığım kadar anlamıştım, kastettiğim şiddet, Hobbes'un kaos ve anarşi nitelemesiyle koşut demek istiyorum...Nasty, brutish, and short... Uyarlamayla karşılaşmak ve romanı bir biçimde tekrar okumak hoşuma gitti. 

Cihan Kılıç'ın Ve Sinem dizisinin son albümü çıktı. Bir başka yayınevinden tekrar yayına başladığı için bu albümü görebilmek epey zaman aldı. Albüm, hikayenin genel seyri bakımından büyük değişiklikler içermiyor, radikal kopuşlar olmuyor. Diğer yandan Kılıç bir süredir, karakterlerini hikaye gereği fiziken (espri olarak) biçim değiştirtiyor... Bir nedenden ötürü, Sinem, Alper veya Engin'in bölüm finalinde çok zayıflıyor, çok şişmanlıyor, kısalıyor ya da büyüyor, görünümleri değişiyor... Buna karşın bir sonraki bölümde öyle kalmıyor, tıpkı çizgi filmlerdeki gibi eski hallerine dönüyorlar vs...Kılıç'ın gerçekçi şimdiki zaman tespitlerine karşın bu esprisi bana önceleri uyumsuz gibi gözüküyordu. Sonra fitness ve fatness dualizmini sıklıkla vurguladığı için beden esprisini ziyadesiyle yaptığını hatırladım. Malumunuz sağlıklı beden her bakımdan başarının sembolü haline geldi. İnsanlar delirmiş biçimde bedenlerine, kilolarına, kaslarına, esnekliklerine taktılar...