Yok Listesi (8)

Biliyorsunuz, Klasik Türk Musikisi’nde nota yoktur (Mehmet Eroğlu, Yürek Sürgünü).

Sen o karanfile eğilimlisin, / alıp sana veriyorum işte / Sen de bir başkasına veriyorsun daha güzel / O başkası yok mu bir yanındakine veriyor / Derken karanfil elden ele. (Edip Cansever, Yerçekimli Karanfil)

Ay’ı gördü, yıldıza minneti yok (Halk deyişi)

Öldüm mü hiç soran yok, ben böyle yaşayamam (Abacı söylüyor)

Bir ateşim, yanarım, dumanım yok, / külüm yok / Sen yoksan, mekanım belli değil, zamanım yok / Fırtınalar içinde beni yalnız bırakma / Benim senden başka sığınacak limanım yok (Ümit Yaşar Oğuzcan).

İstanbul’da çöküşten sonra yangınlarla, betonlaşmayla yok edilen şey, Osmanlı’nın yarı-modern ya da hiç modern ve Batılı olmayan güzelliği ve eskiliğiydi (Orhan Pamuk, Manzaradan Parçalar).

Var, varlatır, yok yoklatır (Halk deyişi).

Son heceleri uygun seste iki sözcüğü mısra sonlarında alt alta getirdiniz mi şiir yazmış oluyordunuz. Bundan tiksinti geliyor insana. Sesleri benzer kelimelerin bir suçu yok, suç kullananda (Melih Cevdet Anday).

Ankara’yı kötülemenin bir anlamı yok. Kötülemek konusunda düşünemeyeceğin kadar yaratıcı olabilirim, başımıza gelen bütün belaları Ankara’dan bilebilirim, ama dediğim gibi anlamsız. Benim için artık bir şehirden, yaşadığın bir yerden nefret etmek kendini aşırı sevmek anlamına geliyor (Barış Bıçakçı, Bir Süre Yere Paralel Gittikten Sonra).