Dürtülerin güdüklüğü

Altmışlı yıllar olmalı, mekan İstanbul Ortaköy'deki ünlü havuzlu Lido gazinosu... Tam bir dağıtma an'ı fotoğrafıymış. Masaya çıkmış bir dansöz var odakta, Beyoğlu'ndan gelen fotoğrafçı, turistlere hatıra satacak olduğundan, o çıkar çıkmaz şak diye çekmiş resmi. Masada içilenlere ve görünen yüzlere bakılırsa dansözle coşan ve ayaklananlar yabancı gibi duruyor. 

Rakseden genç kadın, dansöz ile go-go girl arasında bir şey sanki, en azından kıyafeti öyle... Öyle ya da böyle masayı kaynatmayı başarmış, sadece alkol sıcağıyla fora edilmemiş çünkü o gömlek, o üst baş... Görünen o ki dansın temposu, kadının işvesi aventüriye delikanlının başını döndürmüş, e dut olmuş, mest olmuş, harf atmış-klark çekmiş ve alenen hararetlenmiş, gözlere baksanıza, yuh artık. 

Tarzan'ı geçelim, fotoğrafın tam merkezinde biri kadın iki kişi daha rakkasın poposuna bakıyor, hele Clark Kent gözlüklü nerd, o gürültülü akortsuzluğa rağmen başka tür bir dikkat göstermiş. 

Çok değil on sene sonra filandır...Bu kez Üsküdar'da bir lokalde yine masaya dansöz çıkarılmış, yine bir kadın ve erkek, dansöze dikkat kesilmişler. Kendimi tutamayarak ve kıkırdamamı saklamayarak, solda oturan beyfendinin dikkatli nazarını işaret edeceğim. Dansöze takılan paraları saymadığı aşikar... Süsecek öküz gibi bakıyor desem, ayıp olacak ama öyle bakıyor. Ezberlenmiş bir erkekbilmişlikle iki parmağını yüzüne dayamış, "hallederiz kızım" tadında kurmuş omurgasını. E ne yapıyor? Bakıyor!

Arada yazıyorum, alkol ve cinsellik, dürtüleri fena halde uyarıyor ve insanı sahiden kepaze ediyor. Mahrem ve kişisel kalması gereken hisler, gösteri kültürünün içinde herkesi anonimleştiriyor.