Aşk ve Devrim

De Certeau, bilenler için tekrar olacak, (daha iyi bilenler de beni affetsinler) yeri geldi vikvikliyorum, dualistik bir ayrım yapar, strateji derken hakim sınıfların (devleti yönetenler, şirketler, zenginler) düzeni tesis etme biçiminden, bunla ilgili uzun dönemli planlarından söz eder. Kurallar koyarlar der, tabii olanlar için davranış alanları belirlerler. Taktik ise güçsüzlerin hakim sınıflar karşısındaki geçici ve fırsatçı eylemleridir. Taktik, herhangi bir mekâna sahip olmadan onun içinde gezinme sanatıdır, fırsat kollamaktır, sistemde açıklar yaratmaktır der.

Yaşadığımız her yer bir mücadele alanıdır ona göre,  çünkü, hakim sınıflar, her yeri ve her alanı yeniden ve yeniden biçimlendirmeye çalışır. Ama sıradan insanlar bunu her zaman ve her biçimde bozarlar.

Pikaçu’dan devrim çıkmaz elbette, bir tür gündelik direniş biçimi çıkar, imgesiyle doğrudan politik değildir ama ideolojik bir karşılık üretir. Ve o üretim, sistemin kendisine sunduğu alanları, kendi ihtiyacına göre dönüştürmektir. Anlamı çarpıtan, bükerek yeniden kullanan, sistemin kurduğu düzlemde, beklenmedik bir kullanım biçimi doğuran bir direnişten söz ediyorum. 

Ve 1 Mayıs'ı Pikaçu ile karşılıyorum...