Kararlarım Mıstık abi

Bir aya yaklaşıyor, çeşitli nedenlerle hayatımı daha planlı bir biçimde yaşamaya karar verdim. İş disiplini içeren bir rutinim zaten vardı ama galiba daha organize olmam gerektiğine karar verdim. Çok vakit kaybettiğimi, anlamsız ilişki ve tartışmalara düştüğümü idrak ettim diyelim.

Her gün toplantılarla geçen, hemen her hafta bir bölüm senaryosu bitirdiğim, uzun telefon konuşmaları yaptığım bir iş hayatım var. Onun dışında her gün blogumu yazmaya, az ya da çok okumaya-seyretmeye vakit ayırıyorum. Bilenler olabilir, her gün de en az beş kilometre yürüyorum.

Ne değiştirdim? Sondan başlayayım, o beş kilometreyi en az sekiz kilometreye çıkardım. Bazen on iki kilometre yürür bile oldum. Düzenli spora başladım. Sosyal medya hesaplarına günde yarım saatten fazla bakmama kararı aldım. Etrafımdaki insan sayısını “sohbeti kestim” derler ya, o fasıldan azaltarak kapılarımı birer birer kapadım.

Kimileri bana azimli diyor, ben takıntılı bir obsesif olduğumu düşünüyorum, her koşulda rutine ve meşgaleye ihtiyacım var. Bir şeyi eksiltiyorsam yerine bir şey koymalıyım o yüzden…

Senaryo işlerimin dışında kitap yazma rutinime geri döndüm. Kendime bir hedef koydum, yapabilirsem eğer, yıl sonuna bir kitap bitirme kararı aldım.

Çalışmak ve teferruatları azaltarak “o yerden” uzaklaşmak bana hep iyi geldi, bakalım bu defa nasıl olacak yaşayarak göreceğim.

Bu yazıyı yeni hayat kararlarımı duyurmak için değil, kitap bitirme tarihimi özellikle yazarak kendimi zorlamak için paylaştım. Bir popüler kültür kitabı bitireceğim. Böyleyken böyle Mıstık abi.