Uf!

Üniversitede çalışırken, fakültenin öğrenci gazetesi pek mühimsenirdi, teorik olarak çocuklar haber yazmayı, fotoğraf çekmeyi öğrenecek, şu olacak bu olacak, eğitiyoruz işte diyerek içimiz rahat edecekti... Pratikte olan ise "İcraatın İçinden" yayınıydı, Sayın Dekanımızın fotoğraflarının, beyanatlarının, akıllarının fikirlerinin neşredilmesiydi...

Asistanlığımın ilk yılında karşıma çıkan bir dekan vardı ki sahiden inanılır gibi değildi... Gazetede yayınlanan resimlerin yüzde doksanında gözüküyordu mesela...

Neyse, yukarıdaki ufo resimlerinin altında üniversite hatıralarının işi ne diyeceksiniz?

Mesele şu: yine bir palavra gazete çıkaracağız, 90'ların ikinci yarısı, öğrencileri topladık konuşuyoruz... Çocuklar, Dekan Hoca'nın gazetesini bilmiyorlar, hepsi taze, birinci sınıfa yeni girmişler, heyecanlılar, gazeteci olacağız sanıyorlar... Neyi haber yapmak isterler, ne düşünürler anlamak için konuşuyoruz. Asistanlık ne ki, hele İletişim Fakültesi gibi gevezeliğin bol olduğu yerlerde...E abilik ablalık yapıyoruz altı üstü...

Biz konuşuyoruz, iki kız var sus pus oturuyor, saçlar mor, saçlar kavuniçi... O yıllarda öyle saç boyandığı filan yok, hele benim çalıştığım Gazi'de boyamak, akıllara ziyan inanılmaz bir şey...Neyse, öğrenciler tek tek anlatıp çıkıyorlar sınıftan, bunlara sıra geldi...

O kadar öğrenci konuşmuş, hepsi Türkiye'nin, Ankara'nın, Fakültenin, Bölümün, Sınıfın, Kantinin sorununu önemsemişler, iştahla anlatmışlar... Bakalım bunlar ne diyecekler derken çocuklar önce hık mık ettiler...Sonra dediler ki asıl önemli mesele Uzaylılar... Bu evrende bizim dışımızda yaşayan birileri var... Biz Ufo'ları araştırmak istiyoruz...

E güzel...

Hayatta hepimiz için hep daha önemli şeyler var. Biri bir şeyle lgilenirken, bir diğeri onun ilgilendiği şeyi küçümseyebiliyor, ekonomi, siyaset, ırkçılık, hapisaneler varken, bunları konuşmak ve görünür kılmak gerekirken...başka şeylerle uğraşırsan küçümseniyorsun...

Çocukları eğitimleri süresince izledim, ufo'ları, uzaylıları unuttular, ortama uydular, çocukca bir hatıra olarak unutmak istediler galiba...Saçlar normalleşti filan...

Doğrusu buydu demiyorum, normal olanı yaptılar demiyorum. Bu dünya bütün farklılık iddiasına rağmen herkesi birbirine benzetiyor.

Elinde bir fakülte gazetesi yoksa ve sen konuşulmak istiyorsan, anaakım değerlere oynamak zorundasın. Daha büyük acılar, daha büyük gerçekler, daha önemli meselelerle ilgilenmek zorundasın. Acıların, gerçeklerin hiyerarşisi, önem sırası olamaz, olmamalı..Ama oluyor, acılar, meraklar, gerçekler yarıştırılıyor...

Ufolar bize, bu topluma hep komik geldi... Karşısına bir köylü çıkarıp "N'örüyon" dedirterek gülmek istedik Ufo'lara... Ufolar da hep köylülere "görüküyor" malumunuz. O köylü anaakıma nasıl dahil olabilir, olağanüstü bir şey yaparsa elbette...

Uzaylılarla karşılaşan köylülerin saçları ne renkti ben biliyorum.