Gönül Yazar
Tütünlü ses, buzlu rakı, gecenin şarkısı Gönül Yazar.
Yankılanan nakarat, “sev beni”. Pembe elbise, pırpır eden neonlar, erkekler ve
erkekler. Sabahla öğle arası uyuyan kadın, hafifçe aralanan dudaklar. Bir
sigara daha, kabına sığmayan plak. Halime’yi samanlıkta bastılar, entarisini
gül dalına astılar Hâkim Bey! Kendiyle alay eden hayat ağacı. Musallat olana
İstanbul tokadı. Neşeli ve güzel. Beyaz leblebi, yuva kavunu. Herkesin bir
adresi olmalı, Gönül Yazar kır gazinolarının ve kır sarhoşlarının otel odası.
İlüstrasyon: Deniz Karagül
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder