Duymuştum ama görmemiştim, meğer Peyo'nun Şirinler'i
Güneş dergisinde (1964) "
Çitrumlar" adıyla yayımlanmış, Şirin Dede'nin ismi Büyükçitrum filan olmuş... Hatırlayarak baktım,
Küçük Prens'te de "
Çutrum" denmiş, biz büyürken "
Mantarlar" da (veya Mantar Cüceleri) denirdi, öyle hatırlıyorum. Mantarlar veya Şirinler'i anlıyorum ama Çitrum/Çutrum tercihi bana garip geldi.
Ken Parker'ın
Kahramanlar Diyarı albümü, iddiası nedeniyle ilginç bir çalışma olmuş, dizinin yaratıcıları olan Berardi ve Milazzo'nun Ken Parker ile birlikte serüvene katıldığını söylesem açıklayıcı olabilir mi bilmiyorum. Hikaye gereği, unutulan-artık hatırlanmayan kahramanlar bir yerde (bir diyarda) yaşamaya mahkum ediliyorlar, Ken gelip yazar ve çizerinden yardım istiyor filan... Serüvende yer alan bütün karakterler Holivut filmlerinden, çizgi romanlardan, popüler edebiyattan isimler, unutulmuşlar da oraya kapanıp kalmışlar filan... hemen hepsiyle ilgili espriler-hatırlatmalar yapılıyor. Bir parodi okuduğumuz için tahkiyeden çok esprilerle ilgileniyoruz, metinlerarası imaları anlamaya çalışırken, göndermeleri keşfederken buluyoruz kendimizi... Yaratıcıların hikayelerin içine katıldığı çizgi romanları genellikle mizahçılardan okuruz, bizde Oğuz Aral ve Altan Erbulak o kadar çok yapardı ki bunu...
Kapaktaki çizgileri nedeniyle aldım, hamasi bir şiir kitabıymış, palavra yükselmeler, "
Eyyyy" nidaları filan, yazarın kendi yayını, ilüstrasyonu kimin çizdiği ise belirsiz, içerde bir açıklama ya da isim kullanılmamış, belki bir yerlerden izinsiz alınmış olabilir, o sebepten belirtilmediğini düşünebiliriz. Piyasa üslubu belirlediği için çizgiler zamanla birbirine çok benzemeye başlar, kendine özgü ve az kullanıldığı içim ayrıksı kalan bir tarz hemen dikkat çekiyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder