![]() |
Ve
şöyle demiştik sonunda: Bir insan, gerçekten özgür kalarak, meydan okuyarak, sürüye
katılmadan … Ancak bir ya da iki yıl genç kalabilir. O da aralıklı. Parça
parça. Toplayabilirsen. O
zaman öyle demiştik. “Ancak o kadar.”
Abartmış mıydık acaba, ya da bugün çok bile söylemişiz mi
demeliyiz, sahiden bilemiyorum...
Mesele, bu kadar çok insanın gençlik pozu yapmasından
çıkmıştı, kaçan gençliği kovalamasından, gençleşmeye çalışmasından, bu kadar
çok gencin ihtiyarlar gibi düşünmesinden filan...
İçinde yaşadığımız hayatın gerginliği nedeniyle insan
şunu düşünmeden edemiyor, bizim gibi ülkelerde insanlar kaç yıl genç
kalabiliyor, kaç yıl çocuk kalabiliyor?
![]() |
2 yorum:
Selam genç kalabilme. Yazınızı okurken bir yandan da sorgulama yaptım. Hala sorguluyorum. Genç olduk mu? Çabuk mu büyüdük. Bu yaşa geldik (64) niye genç olmak istiyoruz. Şimdi bedenen genç, fikirleri ile genç, yaptıkları ile genç olabilme. Kaybettiğimiz bedenen gençliği aynaya bakınca, iş yaptıktan sonra oluşan yorgunluk açısından değerlendirmek gerekir. Birde hastalanınca, sorunlarla karşılaşınca nasıl çözüm üretiyoruz? Peki şimdiki gençler niye daha yaşlı. Günlük düşünüyorlar, onları maddi manevi destekleyen bazı kişilerde aileleri var. Daha benciller. Büyümüyorlar. Ne kadar yıl genç kaldık ilginç soru? Düşünüyorum sevgiyle kalın.
Gençliği bilmem ama yazıyı hep çocuk kalabilme dürtüsünün verdiği heyecanla okudum. Sonunu da çocuk kalma üzerine soruyla bitirmissiniz. İlginç. Kimsenin içindeki çocuğu baskilamadigi neşeli ozgur zamanlar diliyorum. Çocuk heyecanıyla,
Yorum Gönder