 |
| https://www.deviantart.com/anjadergeile/art/Day-28-Favourite-Quote-787369574 |
Arada duyuyorsunuzdur, bir karşıtlık üzerinden keskin konuşmalar yapılıyor. İlk aklıma gelenleri yazayım, bazıları eskimiş gibi gelebilir, işte laiklerle AKP'liler denirdi, Türklerle Kürtler... Kadınlarla erkekler, yetmezamaevetçilerle solcular, Beyaz Türklerle Esmer Türkler, İzmirlilerle Yozgatlılar, Doğulularla Batılılar, Gavurlarla biz... Listeyi uzatmak mümkün.
Dünyadan, geçmişten biliyoruz ki, farklı sınıflardan ve çevrelerden gelen, farklı dilleri ve inanışları olan insanlar birarada yaşayabilirler . Kimse kimseyi evine davet etmek zorunda olmadığı için, onları bilerek, onları anlamaya gayret edebiliriz. Eşitlik mümkün olmayabilir ama insanlar, komşuları, hemşerileri, vatandaşları için eşit bir mesafe kurabilirler. Böyle bir inancım var. Yok yere de hayal kurmuyorum, yaşandı, yaşanıyor, oldu, olabiliyor, olur...
Ama şunun da farkındayım, kimse eşit bir ilişki kurmak istemiyor, sorunları aşmaya ve düzeltmeye çalışmıyor. Farklı etnik ve dini kimlikler, farklı düşünen insanlar birarada yaşayabilir fikrini de taşımıyorlar. Aksine bu ayrımdan besleniyorlar, karşıtı olarak gördükleri kesimlerle nerdeyse hiç karşılaşmadan onlara benzemedikleri için kendilerini kutsuyorlar.
Uzun yıllar önce bir grup sağcı çocukla eşitlik meselesini konuşmuştum, benim kim olduğumu biliyor, bazı popüler çalışmalarımdan dolayı bana sempati de gösteriyorlardı. Konuştukça birlikte yaşamak meselesiyle ilgili takıntıları olduğunu anladım. Beni iyi bildikleri bir döneme çekerek benimle Abdülhamid'i "münakaşa etmek" istediler. İttihatçıların anayasal eşitlik hayalinin imparatorluğu bitirdiğine inanıyorlardı ve uzun uzun beni ikna etmeye çalıştılar.
Eşitliği kabullenmeme hali..."eşitsizlik gösterisi ve öfkesi" herkese iyi geliyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder