![]() |
Metz, üç yıldır World Ahead kapaklarını hazırlıyor.
Minimal bir renk paleti kullanıyor; sembollerle ördüğü yoğun sahne istiflerini
seviyor. İllüstrasyon ile enformatik grafik arasında salınan bir melez stile
sahip. Bizde Cem’in (Dinlenmiş) yaptığına benzer bir üslupla çalıştığını
söyleyebiliriz.
Kapağın özünde bir “risk haritası” mantığı var: savaş,
kriz, kaos imgeleriyle önümüzde hayli olumsuz bir yıl olduğu ima edilmiş.
Metz’den, gelecek yıl dünyayı etkileyecek olguları betimlemesi istenmiş; o da karmaşık
görünen ama dikkatli bakınca bilinçli olarak katmanlandırılmış bir sahne tasarlamış.
Çalışması, yaşadığımız hayatın dağınık, parçalı ve kesintili ritminin bir replikası gibi
duruyor.
Üç halka kurulmuş: bana kalırsa ana gövde kapitalizmin
sıkışması, ikinci katman jeopolitik çatışmalar, dış halka ise sosyo-ekonomik akış.
Sağlık teknolojileri, zayıflama ilaçları, yapay zekâ, dikkat ekonomisi… Yani
dünyayı yalnızca savaş değil, “davranışlar ve tüketim” de belirliyor deniyor.
Gözüme takılanları kısaca sıralayayım.
Mavi yumruk, küresel protestoları ve isyanın geri
dönüşünü imliyor. Füzeler ve roketler, Ukrayna–Rusya savaşının bitmeyeceğini,
hatta yeni fazlara yöneleceğini söylüyor. 250 yazılı pasta, derginin yıl dönümü
kadar kapitalizmin yorgunluğuna da gönderme olabilir. Viking gemisi, NATO’nun
kuzeye doğru genişlemesi; kırmızı tank ise Rusya’nın askeri baskısı ve enerji-politik
şantajcılığı. Siyah takım elbiseli adamlar, siyaset sınıfının küresel ölçekteki
tıkanmasını temsil ediyor. Gençliğimden beri sorulan “geleneksel siyaset bitti
ama yerine ne gelecek?” sorusunun hâlâ cevabı yok.
Dolar işaretleri ve kırık zincirler, devlet borçlarının
sürdürülemez seviyelere çıkmasını işaret ediyor. Enjeksiyonlar ve ilaç
şişeleri, zayıflama ilaçları furyasını ve yeni salgın ihtimallerini çağrıştırıyor.
Sağlık ekonomisinin 2026’da çok konuşulacağı söyleniyor; ne-nasıl
gelişecek merakla bekliyorum. Yapay zekâ simgeleri, işgücünün dönüşümünü ve
özellikle beyaz yakalıların işlev kaybı endişesini öne çıkarıyor. Oyun
kumandası, “dijital dikkat ekonomisi”ne alaycı bir gönderme.
Kırmızı futbolcu, Körfez sermayesinin sporu küresel bir
güç gösterisine dönüştürmesini hatırlatıyor. Tank ve deniz dalgaları, yükselen deniz
seviyelerini ve iklim-güvenlik denklemindeki kırılganlığı imliyor. Maskeli
figürler ise bana dijital yalnızlığı, kutuplaşma yorgunluğunu ve insanların giderek
artan güvensizlik hissini düşündürüyor.
Meraklısı kapağı daha da ayrıntılı inceleyebilir; her simge
kendi başına bir hasbihal ekseni zaten.
Kapak, abartılı mı, yoksa bizi boktan bir yıl mı bekliyor
emin değilim. Dünyanın artık hiç durmadan kriz ürettiği bir eşiğe geldiğimizi
anlatmak istemişler. Diğer yandan bana yeni bir şey olmayacak gibi geliyor, dünya
bir süredir krizleri yönetemiyor, sadece erteliyor, yine erteleyecek gibi
hissediyorum.
![]() |


4 yorum:
Neden hiç kadın yok?
Küresel risk ikonografisinin kendisi erkek egemen bir dil üzerinden kuruluyor. Savaş, teknoloji, ekonomi, güvenlik, siyaset… hepsi maskülen sembollerle temsil edildiği için kadın figürü kompozisyonda neredeyse silik kalıyor. O tek kadın da ilginç biçimde “etkilenen”, “yaralanan” ya da “anonimleşen” bir toplumsal yüzü temsil ediyor.
Bence krizin sebebi erkekler demek istemiş
Böyle bir kapakta kadın çizmek istememişlerdir
Böyle bir kriz haritası içinde kadınları kullanmak riskli de gelmiş olabilir, haklısın
Yorum Gönder