Malum, espriler eskiyor, bazen neyin komik olduğunu, neye gönderme yapıldığını anlamıyoruz. Bu espride komik olan kadının pervasızlığı... Romantizmi alaşağı eden gerçekçiliği, asıl niyetini saklamayan cesareti...gibi duruyor.
Mizah dergilerimiz, karikatürcülerimiz cesur ve meydan okuyucu kadınlara tuhaf bir ilgi gösteriyorlar. Yani hem onları tahkir etmek istiyorlar hem de şehevi bir arzu duyuyorlar.
Peki, bu espri nasıl algılanıyor... Erkek okura yönelik yayınlar olduklarını biliyoruz. Erkekler, kadının zor duruma düşürdüğü erkeğe gülünç buluyor olmalılar. Belki "efemine" hatta... Biliyorsunuz, romantizm, mizah dergilerinde kıyasıya "dövülür" ki bu, anti entelektüelist tutumlarının bir parçasıdır.
Bir ters köşe düşünelim, bu espriyi, genç kadınlar nasıl algılarlar? Erkeklerle hemfikir mi olurlar yoksa başka bir biçimde bu durumdan hoşlanırlar mı, yani o pervasız kadınla özdeşleşirler mi?
Özdeşleşme, akla yakın geliyor, ayıp sayılacağı için alenileşmese de, erkeği küçümseyen cesur kadına mutlaka sempati duyulur...
Popüler kültür, işte böyle garip bir memba, kimin neyi nasıl alımladığı her zaman tahmin edilebilir olmuyor.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder