Yılanlarla Dans, ilginç ve kendisini okutan "fantastik" bir novella. Gerilimi ve koyuluğu, tuhaf bir ironisi var. Fantastik demem yanıltıcı olmasın, böyle söyleyince kılıç ve büyü hikayelerini anlayan bir nesil büyüdü, onu kastetmiyorum. Abartısı ve muamması, hatta erotizmi nedeniyle söylüyorum bunu.
Ursula K. Le Guin'le Konuşmalar, yazarla yapılmış söyleşi ve röportajlardan oluşan bir kitap. Bu bakımdan bazı sorular çok sık tekrar ediyor, Le Guin defaatle ailesini anlatıyor filan ama edebiyatla ilgili görüşleri, heyecanı, cesareti ve çalışkanlığı çok etkileyici. Güzel önyargıları var, kimilerine hem katıldım hem çok eğlendim.
Hadi, Yarın Görüşürüz şöyle bir kitap. Tez yazarken, iyi tez yazıyorsanız tabii, bir tür dedektiflik yaparsınız, elinizde veri yoktur. Bir cümle, doğru olarak kabul gören bir düşünce filan... Gerisini getirir, araştırdıkça elinizdeki bulmacayı tamamlarsınız. Roman, hikaye anlatıcısının çocukluğunda yaşadığı bir olayı yeniden ele almasının hikayesini içeriyor. O sebeple hoşuma gitti. Chaboute imzalı
Moby Dick, eserin okuduğum en iyi çizgi roman uyarlaması olabilir. 2015'te Fransa'da çıkmıştı, bu yıl İngilizcesi yayımlandı.
Letâ'if, Nasreddin Hoca fıkralarından derlenmiş 1837 tarihli bir kitap. Tıpkıbasım diyorlar böylesine. Kaçırmışım, 2015'te çıkmış, yeni farkettim, Sabri Koz hazırlamış, hoş kitap olmuş. Yetkin Gülmen işi
Esnek ile Geniş, bir tür sitcom iyimserliği taşıyor, bir ergen erkek fantezisi aslına bakarsanız, her koşulda mutlu kalan bir çiftin aşk hikayesi, hem de "aşk ne ya!" havasında, ayrıca ve uzun uzadıya konuşmak gerek. Sanıldığı kadar genç hikaye çizilmiyor.
Aşig û Maşûg, Sarkis Seropyan'ın Kürt ve Ermeni masallarından yaptığı bir derleme. Üç aşk masalı var içeride. Masallara eşlik eden Zeynep'in (Özatalay) illüstrasyonları çok başarılı, sanıyorum, yaptığı en iyi işler olabilir, kitap kibar ve cazibeli olmuş.
Leaf (2015), Daishu Ma'nın balon ve yazı kullanmadan ürettiği bir grafik roman. Kurşun kalemle çizilmiş, arada sarı ve mavi renkler atılmış. Kareler arası ardışıklık meselesi ilgimi çektiğinden bu aralar bu türden yazısız, balonsuz albümler arıyorum.
Sana Borcum Var, ikisi yeni keşfedilmiş-hatırlanmış dört Fitzgerald öyküsünden oluşan bir kitap. İlk öykü O'Henry havasında. Boşuna reddedilmemiş. Üçüncüsünde yazar kendini hatırlatıyor, sonuncusu ise epey bir otobiyografik, o ilginç. Üçüncüsü potansiyelliymiş, büyürmüş.
365 Samurai, İsviçreli bir çizerin çalışmasıymış, manga havasında, her sayfada tek kare var. Hikaye beni cezbetmedi ama sessiz kareleri izlemek için okudum.
Buzda Yürüyüş, bir "yolda" hikayesi, kendini okutuyor, Herzog yazmış ama bence o işin magazini, flaneur metinlerini seviyorsanız, ilginizi çeker.
5 Ronin, atmosfer yaratıp içine kahramanlarını iteleyen Amerikan vasatlarından biri. Hikaye yok, poz var; kötü adam yok, tahkiye yok, şimdi kim çıkacak, nasıl yorumlanmış var. Sahiden "nasıl hikaye olmaz" dersi olarak anlatılabilir. Kafayı fanlarla bozmuşlar, onları okuyucu sayıyor, çırpınıyor, küçüldükçe küçülüyorlar.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder