Güçlü biriyim ben Mete... Çok güçlüyüm... Hiç çok güçlü hissettin mi? Dünyadaki en güzel duygudur... Uçabilir gibi hissedersin... Her istediğin olur... Tek kelimen yeter, göz hareketinle olur! Bazen sadece niyetinin olması bile kafidir, olur! Ben hepsine sahibim, ben neyim biliyor musun Mete? Gücüm ben...
Artık hepsi senin olacak... Bütün bunlar bu yüzden
yaşandı. Hazırlanmanı, bana hazır olarak gelmeni istedim. Bunun okulu yok Mete... Günü
geldiğinde ne yapacağını bilemiyor olmanı istemedim... Dimdik dur istedim! Hakettiğini almayı bil
istedim...Tut ve kopar istedim! Orta Asya'da, erkek çocuklarını küçük yaşta
doğaya bırakırlarmış, çıplak, silahsız...Sağ kalanlar savaşçı olurmuş... İnsan, insanın kurdudur Mete... Benim oğlum
Kurt olmalıydı Mete...Sen Kurt oldun...Herkesle başedersin artık...Seni yanımda
istiyorum oğlum... Ben sana kocaman bir imparatorluk bırakıyorum! Saf bir güç...
Eğilip bükülmeyen, yenilmek bilmeyen...Başka bir yerde, derinde bir güç...Kitaplar,
okullar, entelektüeller, demokrasi, siyaset, annemin hikayeleri... Hepsi yalan
oğlum, hepsi insanı gevşeten, korkaklaştıran saçmalıklar...
Bu kadar aptal ve
asalak insanın içinde nasıl yaşanır Mete...O aptalların üstüne çıkarak, o asalakları
kullanarak yaşanır.... Temizlik...Haksızlık ne bunlar Mete? Herkes herkesi
harcıyor bu dünyada... Herkes kibar, herkes ölçülü ama herkes bir kaşık suda
boğuyor birbirini... Edebiyat oğlum bu söylediklerin. Dünyayı kitaplar değil
para yönetiyor, güç yönetiyor...
[Eski Hikaye 17.Bölümden...İbrahim Ferhat, oğluyla konuşuyor]
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder