Dağlarca

Asker oğlu asker. Sonra müfettiş, sonra yayıncı, sonra emekli. Kalpten şair. Herkes ne biliyorsa onu yazıyor. Ecdada hürmet, fikri mukaddes, maziye gönül açmak değil. Bir fazlası. Moderni. Sükûnet ve edebiyet, kayıp ruhlar ve meçhulü arayan rüyalar. Uzun uzun aynaya bakan dizeler. Allah’ı arayan çocuk. Necip Fazıl’la sıra arkadaşlığı. Peyami’nin aklı fikri. Mustafa Şekip’in kalemi kitabı. İki gün sürdü şairliği, ikincisi çok uzun. Önce mistik, sonra epik. Destan şairi. Yıldızların, ovaların dili. Dağın sesi. Onun kadar şiir yazan yok, onun kadar çocuklara yazan yine yok. Fazıl Hüsnü, Türkçe destanın tarihi, mikrofona okunan şiir.

İlüstrasyon: Deniz Karagül