Pazartesi, Nisan 20, 2020

Tezer


Melankoli tutsağı. Issız şehrin deniz kıyısı, dalga sesi. Yolların yolcusu. Hiçbir Yer’in biletçisi... Acıya, derine, sonsuza yazılmış delip geçen iki satır. Güner’in kız arkadaşı. AST’ın çevirmeni. Hayalet’in tarihçisi. Görecek ne kaldı’nın içli sesi. Leyla’ya mektuplar. Erden’e sinemasal akıllar. Cama vuran dal ve güzel saçlı küçük prensesin günlüğü. Yaşamın ucuna çizilmiş rota. Ufuk çizgisi, Svevo’nun bilinci. Tezer Özlü, Türkçenin yaralı kelimesi. Soğuk ve üşümüş parmakları.


1 yorum:

Denize Bakan Ev dedi ki...

Ah tam zamanıydı Tezer Özlü'yü hatırlayıp, yeniden okumanın. Bugünlere de çok yakışır.

Related Posts with Thumbnails