Melankoli tutsağı. Issız şehrin deniz kıyısı, dalga sesi.
Yolların yolcusu. Hiçbir Yer’in biletçisi... Acıya, derine, sonsuza yazılmış
delip geçen iki satır. Güner’in kız arkadaşı. AST’ın çevirmeni. Hayalet’in tarihçisi.
Görecek ne kaldı’nın içli sesi. Leyla’ya mektuplar. Erden’e sinemasal akıllar.
Cama vuran dal ve güzel saçlı küçük prensesin günlüğü. Yaşamın ucuna çizilmiş
rota. Ufuk çizgisi, Svevo’nun bilinci. Tezer Özlü, Türkçenin yaralı kelimesi.
Soğuk ve üşümüş parmakları.
1 yorum:
Ah tam zamanıydı Tezer Özlü'yü hatırlayıp, yeniden okumanın. Bugünlere de çok yakışır.
Yorum Gönder