Sadece Teksas Okurum

Yıllar önce, galiba doksanlı yılların başında, Ankara'da, Akay yokuşunun girişinde bir ayakkabı boyacısı vardı. Eve giderken hep görürdüm, yaz kış Teksas Tommiks okurdu. Konuşmuş değilim, muzipçe, bu kadar yıl aynı kitapları okumasını, evirip çevirip esseGesse devirmesini ve bir türlü bitirememesini düşünüp gülerdim.

Asistanlığım sırasında okul gazetesinin arşivinde, geçmiş yıllarda öğrencilerden birinin çektiği fotoğraflar arasında görmüş, yukarıdaki resmi kendime ayırmıştım. Kim çekti bilmiyorum.

Tommiks okuyan boyacıyı bilen, gören, konuşan başka çizgi romansever insanlarla karşılaştım. Pek çok kişi benim gibi düşünmüş, hatta biri başka bir çizgi roman götürdüğünü, adamın ilgilenmediğini dahi söyledi. Belki Boyacı parayla sattığını sanmıştır. Almamış. Alsana-almıyor. Fıkra gibi.

Hep aynı şeyleri okuyan insanlarla karşılaşınca o boyacıyı hatırlarım. Saplantılı bir durum elbette. Hani bazen sadece Çehov okurum diyenler oluyor, e okudum bitti, şimdi ne olacak diye kendilerine sormuyorlar.