Asıl adı Abdülkadir Demirkan. Vedat, komünistlere ihanet
eden, polise konuşan Vedat Nedim’den. Türkali, senaryolarda sansürcülere
sempatik gelsin diye, numaradan. Evvela senarist çünkü. Yeşilçam’da savrulan
hikâyecilerden. Hayır, evvela asker. Kuleli’de edebiyat öğretmeni. 1951
Tutuklamaları’nda tescillenen komünist. Çağdaşları kadar şair. Şiir yazmayanın
solcu sayılmadığı, solculuğun şiirlerden, romanlardan öğrenildiği zamanlar. Nâzım’ın
gölgesi. Gençler, TKP’yi arıyor, ara ki bulasın.
Güven’in solcuları. Yukarısı
yukarıda, aşağısı aşağıda. Avluda volta atarak geçen yıllar. Sonra bütün
komünistler gibi musahhihlik gazetelerde. Sonra Yılmaz’ın, sonra Yaşar’ın
tanıştırdığı sinemacılar. Sonra iki ileri bir geri günler. Susarak, katlanarak.
55 yaşında romancı oluyor,
Bir Gün Tek
Başına’yla. Dumanlı. Sayılı günler diyerek doludizgin. Büyük polemikçi,
çoğu zaman haklı, hep heyecanlı. Takvimsiz, saatsiz. Elleri var, gözleri var
romanlarının. Yaşıyor komünistleri…
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder