Ulaşmak
(...)
Sözünü ettiğim
şey bu işte, huysuzluk etmiş oluyorum ama benden istediğiniz şey bir makale
konusu. Nostalji nedir ile başlayıp modern romanın kıstaslarını sıralamam
gerekiyor. Yapmayalım bunu, yapmak isteseydim zaten öyle yazardım. Nostalji bir
yazarın tarihe veya maziye bakarken takındığı tutum değildir, sadece bu
değildir. Tanpınar, anıt mezar gibi dolaşan, iç gıcıklayıcı bir mazi rüyasını
yaşatan biri değildi, elbette değildi. Akademiden etkilenmiş biriydi. Sizin
sorunuz da akademik. Nostalji bir histir, fasılalarla kendini gösterir. Para
sıkıntısı çeken, beğenilmemekten korkan biri nostaljik olamaz mı diyeceğiz?
Tanpınar, bir yere dönmek istediğinde maziye dönüyordu, en çok oradan
besleniyordu. Yahya Kemal de nostaljiktir, Nazım Hikmet değildir. Bazen
insanlar yaşlanmaya karar verirler, geçmişe sığınırlar. Halide Edip öyledir,
Aziz Nesin hiç girmemiştir o yola. Geçmişe sığınmak ya da sığınmamak,
nostaljiyle doğrudan ilgili olmayabilir. Bazıları, hep yaşlı adam gibi
konuşurlar, mesela Peyami Safa öyledir. Maziye sığınarak otoritelerini
meşrulaştırırlar. Bu da nostaljidir diyemeyiz. Tanpınar’ın sızısı nostalji.
link
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder