Çarşamba, Temmuz 15, 2020

Adalet Hanım



Ankaralı. Sümerlerin kızı, tek kızı, ihtimam ve baskı. Geç yaşta açılanlardan, gecikerek yazanlardan. İlk aşkı tiyatro. 657 gezintisi, TRT oyunları. Sonra Halim, sonra Halim’e ithaf edilen romanlar. Başka bir Adalet çıkıyor edebiyattan. Dar zamanların romanları. Çözülmenin, yıkıntının, sürüklenmenin, bıkkınlığın, yenilginin figüranları. Bir düğün gecesinin ahrazları. Çelişkiler, yalanlar, yine yalanlar. Çıkmazların, körleşmenin, kabuk bağlayan yaranın cümleleri. Söyleşilerin gururlu ve kibirli konuşmacısı. Yazar öfkesi, kasveti ve ben bunları anlattım huzursuzluğu. Adalet Ağaoğlu aysız ayışığı, denizin yasası yalnızlık.

İlüstrasyon: Deniz Karagül

1 yorum:

Ahmet Haşim dedi ki...

Adalet Ağaoğlu da tıpkı Halide Edip Adıvar, Sabiha Sertel, Behice Boran ve daha niceleri gibi gerçek anlamda ve dürüst aydın olan kadınlarımızdan.. bu nedenlerle de ne İsa'ya ne de Musa'ya yaranamayanlardan.. daha doğrusu da yaranmak istemeyenlerden.. bir çok erkek ''aydın''ımızdan daha aydın insanlarımızdan biriydi..mekanı cennet olsun...

Related Posts with Thumbnails