Rumelili, avam ve alaylı. Devrimden önce İttihatçı.
Cemiyet Müfettişi. Gezgin ve teşkilatçı, küçük esnaf yoldaşı. İlk öyküleri
yirmisinde tek tük, otuzunda daha seyrek yazıyor, hepsini kırklarında
yayımlatıyor. Önce siyaset, CHP genel sekreteri. Hep sakin, hep ölçülü ve
ustalıkla yavaş. Yerel, yalın ve samimi. Lafı uzatmadan. Köylü, işçiyi yenecek,
ne varsa topraktan gelecek. Çehov’un paltosundan çıkan sadelik. Duruluğu küçük
insanların, evleri omuzlarında, bükük belleri, avluda lakırdılar. Çayı
soğumadan içmeli. Gün batmadan dönmeli. Tozlu camlar. Soğuk iner ve çıkar,
Ayaşlının iliklerine. Esendal, Türkçenin en kısa dilli yazarı, dikine ve
bodoslama, döndükçe öğütür değirmeni. Evlerin önü hikâye, dalların arasında ah
o güzelim mektuplar. Meşe, edebiyata adanmalıydı, yazık bize.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder