Varlık Dergisinde Çizgi Roman Dosyası

(…) Çizgi romanların kendine özgü bir duygu dili-semboller evreni vardır ve okur, paylaşılan bu evreni-geleneği bilerek (öğrenerek) anlatılanı anlamlandırır. Hareket çizgileri, şaşırma efektleri, düşünce ve konuşma balonlarını hepimiz biliriz; heyecanı pekiştiren ve karelemeyle hızlı anlatılan kurguyu kolaylaştıran önemli bir unsura dönüşmüştür yazı. Genel anlamıyla yazı üç ayrı biçimde kendini vareder çizgi romanlarda. Öncelikle anlatıyı aktarmaya, karede resmedilen durumu betimlemeye yardımcı olur; anlatım kutularıyla çeşitli açıklamalar yazılır, bazen “az sonra” “bu arada” gibi ifadelerle zamanın değişimi ve mekânın farklılaşması hikâyenin anlaşılabilirliği artırmak için tercih edilir. İkinci olarak, yazıyı özellikle balonlarda belirginleşen biçimde diyaloglarda görürüz. Diyalog, yani konuşanların ağzından dökülen sözler, genel olarak konuşma balonlarında verilir. Kim konuşuyorsa balonun ucu, bir ok işareti gibi konuşanı gösterir. Genellikle ilk konuşanın kim olduğunu göstermek için ilk balon yukarıda, sonrakiler hiza olarak onun altında istiflenir. Bazen, balonların dışında anlatım kutuları içinde de bir iç ses olarak anlatıcının yorumlarını izleyebiliriz ama diyaloglar genellikle balonlarla aktarılır (...).

Varlık dergisinin Mayıs 2010 sayısında çizgi roman dosya konusu olarak seçilmiş. Müge Karahan, Levent Gönenç, Özgür Kurtuluş, Şenol Bezci, Serdar Kökçeoğlu yazılarıyla katkıda bulunmuşlar . Dosyada yer alan “Çizgi Roman: Kareler, Balonlar, Resimli Bantlar” başlıklı yazımdan bölüm, Varlık Dergisi, Mayıs 2010.