derin hakikatler: Balığa Giderken

Güzelleme

Mizah, hayatın gözü, bütün resimlerin en renklisi. Hayatın dili, bütün seslerin en dayanıklısı. Kahkahanın patronu, özeti gözyaşının. Yasak edilenin hikâyesi. Şehre inmiş Timur fili. Abazan hayıflanmalar. Mizah, resmiyetten çalınmış anlar. Yarası kendisi. Kanadıkça güldürür, kanı muhtevası; kabuk bağlasa tükenecek. Mizah yaşadığı yere benzer. Eşekle sevişir. Hacivata kafa atar; kapıdan döner, bacadan girer icabında. En kibarı sessizce gaz çıkartır, efendinin önünde saygıyla eğilirken. Hayk Mammer, Cilalı İbo, Adanalı Tayfur, Turist Ömer hep açlığa mahkûm. Acısı bilinçaltı. Mizah memlekettir, yaşadığı yere benzer.

link

Münir Özkul, Rindlerin Sahnesinde Kelebek Çırpınışı

Seyrüsefer Defteri

The Irishman (2019) haliyle nostaljik, haliyle teknolojiyi izliyorsun, bazen belgesel gibi oluyor, yine de güzel diyorsun (30 Kasım).++ Mud (2012) iki büyüyen oğlan bebesi, yoksulluk, boşvermişlik, aşklar ve diğer harala gürele şeyler, seviyorum bu hikayeleri (29 Kasım).++ House at the End of the Street (2012) ergen gerilimi, güzel kızlarla oğlanlar korkunun kıyılarında, vasat altı (28 Kasım).++ Hotaru no haka (1988) Japonların Amerika saldırırken hikayelerinden, iki kardeşin hayatta kalma çabası, ne yaparsam yapayım bana Kemalettin Tuğcu'yu hatırlattı (27 Kasım).++ Flight (2012) Oscar'a oynamışlar, Kelly Reilly hikayesi olmasa olurmuş (26 Kasım).++ Elena (2011) Zvyagintsev filmi, yine konuşturan, huzursuz eden bir yavaşlık, güzel (25 Kasım).++ Le Coursier (2010) ve Wild Target (2010) iki ayrı komedi avantür, ikincisi oyuncu iştahı ve sıcaklığıyla daha güçlü (24 Kasım).++ Baby Doll (1956) klasiklere dönüş, Elia Kazan ve Tennessee Williams ortaklığı, nefis (23 Kasım).++ L'autre monde (2010) ilginç bir melezliği var, Louise Bourgoin iyi kullanılmış, kaçırılmış hikayelerden (22 Kasım).++ Une liaison pornographique (1999) bir ilişki hikayesi, gücünü sakinliğinden ve kendini abartmama iddiasından alıyor (21 Kasım).++Route Irish (2010) ve Melancholia (2011) ikincisini bir kez daha izlemiş oldum. Loach'un sert ve gerçekçi, Trier'in rüyamsı ve huzursuz edici sahneleri kaldı geriye (19-20 Kasım).++Here Comes the Boom (2012) klişe espriler, klişe karakterler filan ama iyi oyunculuk ve güzel sahneleri var (18 Kasım).++ Dronningen (2019) iyi yükseliyor, daha da koyulaşabilirmiş, izlettiriyor (17 Kasım).++Vexille (2007) dönemi için iddialı bir SF aksiyonu anime, hatta bazen güzel tempolu (16 Kasım).++ Angel Has Fallen (2019) bana yaşlı geldi hikaye (15 Kasım).++ İstanbul yolculuğu (14 Kasım).++ Pencere'ye gittik, bu yıl seyrettiğim en iyi oyunlardan biri olabilir (13 Kasım).++ Le Mépris (1963) Godard heyecanı, BB iştahı ve Moravia edebiyatı (12 Kasım).++ We own the night (2007) suç dünyası klişesi, oyunculuklar filmi sürüklüyor, Eva Mendes ve heart of glass var bi de (11 Kasım).++Steamboy (2004) tam tekmil serüven (10 Kasım). ++ Living with Yourself sea1 ep. 1, 2, 3 ve 4'ü seyrettim (9 Kasım).v++Producer (200 5) Mel B. dünyası, Broadway sitayla müzikal komedi, sanki elli yıl önce vizyona girmeliymiş (8 Kasım). ++Çam Sakızı (1962) Suavi Süalp senaryosu diyerek seyrettim, tam ona göre alelacayiplikler var, Neriman Köksal tuhaf şeyler yapıyor (7 Kasım). ++The Laundromat (2019) çok şey anlatmak istiyor, üstelik belgeselden film olmuyor, dakika dakika önemini yitirerek parodiye dönüşmüş (6 Kasım).++ Taşralı Amca (1965) Aram Gülyüz komedisi, bıçkın ve çapkın erkeklerin mutlu sonla biten koca olma hikayeleri, geveze ve kafiyeli Holivut taklidi (5 Kasım).++ Sevgili Öğretmenim (1965) Hababam'ın öncülerinden, şımarık zengin bebelerin fakir ve güzel örtmene toslamaları, gişe arayışları (4 Kasım). ++ Tantei Monogatari (2007) komik bir şiddet, kanlı sanat örnekleri, abartılı sahneler (3 Kasım).++ Tatlım Tatlım: Haybeden Gerçeküstü Aşk (2017) Yılmaz Erdoğan'ın çok kendine özgü bir dili var, ne yazsa kendini hissettiriyor (2 Kasım).++İstanbul yolculuğu (1 Kasım). ++ Gainsbourg (2010) Joann Sfar iyi iş çıkarmış, iddialı gösteri olmuş, ışıltılı, gişeye uygun arızalı ve kalabalık (31 Ekim). ++ Dolor y Gloria (2019) Almadovar'ın yaşlılık filmi, bazı geçişleri çok sevdim (30 Ekim).++ Naboer (2005) Kore havasında Kuzeyli bir saplantı filmi, kurgusu ve temposu ilginç, yoksa o ölçüde derinleşemiyor (29 Ekim).++Point Blank (1967) nostalji yaptım, en az otuz beş yıl önce seyretmiştim, meğer Boorman yönetmiş, Angie D. enerjisi, Lee Marvin inadı, pulp forever! (28 Ekim).++Volavérunt (1999) Goya sebep oldu, seyrettim, beklentimin altında kaldı diyerek geçelim (27 Ekim).++ Cinayet Süsü (2019) polisiye parodisi ve gevezeliği yer yer çok güzel, daha ciddileşebilseler çok daha başka bir noktaya varabilirlermiş, irticalen yazılan senaryo havasıysa beni cezbetmiyor (26 Ekim).++ Anna (2019) entrikası güzel, iyi de aksiyon (25 Ekim). ++ The Motorcycle Diaries (2004) genç Ernesto'nun memleket turu, seyrettiriyor (24 Ekim).++ Stoned (2005) Brian Jones hikayesi, baştaki iddiasıyla beklentiyi yükseltiyor ama klip estetiğine dönüp hikayeyi unutuyor, yine de Anita Pallenberg'i görmek güzel (23 Ekim).++ I spit on your grave (2010) huzursuz edici, intikamı meşrulaştıran sağcı bir şiddet klişesi, mağdur kadın fail erkekleri öldürüyor (22 Ekim).++ Queimada (1969) politik sinemanın en iyi üç beş filminden biri olabilir, Holivut'ta Marlon isyanı, üçüncü dünya öfkesi (21 Ekim).++ Toy Story 4 (2019) Vudi'nin aşk yolculuğu, hikaye bulamadıkça oyuncak sayısı artıyor (20 Ekim). ++Zengin ve Serseri (1967) Cüneyt olunca, onun filmi olmuş, senaryo berhava (19 Ekim).++ Kanlarıyla Ödediler (1955) Neriman Köksal'ın tartışmasız en iyi oyunu , bir "kahpenin" yıktığı gelenek ve aile, ilginç bir siyasi gişe gösterisi (18 Ekim).++Rocketman (2019) müzikal teatralliğinden uzak durmak için buldukları terapik anlatım, senaryoyu güzel ilerletmiş (17 Ekim).++ Spider Man far from Home (2019) teenage olmak adına basitleştirmeyi, etnisite pazarlamasını filan anlıyorum ama hikaye vasat (16 Ekim).++Midsommar (2019) kedere keder gösterisiyle karşılık veren kolektiflik eleştirisi diye okuduğumda ilginç (15 Ekim).++ Deli Futbolcu (1965) Aşnafişnamasyon yapan lavantalı kadınlar, Yenerbahçe, Salatasaray, Ajda ve Öztürk, dağınık film (14 Ekim).++ Aşka Kinim Var (1962) mekan kullanımı ilginç, gündelik hayata ilişkin az bulunur ayrıntılar kullanılmış ve bir defa daha Sayar'ın meşum kadınlığı, langır lungur hikaye (13 Ekim). ++ Çiçero (2019) meselesiz bir casus, anlatılmayan bir geçmiş ve dağınık hikaye (12 Ekim).++ Deliha 2 (2018), ilk filmin üzerine bir tık ilave edememişler (11 Ekim). ++ Arzu Tramvayı'na gittik, Tennessee Williams'ın en başarılı üç beş uyarlamasından biri olabilir (10 Ekim).++ Fatoş'un Fendi Tayfur'u Yendi (1964) Öztürk Serengil-Fatma Girik düellosu, Tayfur Gebeşoğlu gösterisi (9 Ekim).++ Katilin Kızı (1964) Parla Şenol iyimserliği, film rakının beyazlamasıyla açılıyor, ne kadar değişti hayat! (8 Ekim).++ Yılların Ardından (1964) Muazzez Tahsin'den düşünülmüş melodram, kadınsı, mutsuzluğun kıyılarında Yalova romantizmi (7 Ekim).++ Zehir Hafiye (1963) Son Havadis gazetesi, Ehram bar ve Leyla Sayar bir kez daha ilginç (6 Ekim).++ Joker (2019) güzel karanlık, şahane oyunculuk (5 Ekim).++Bomba Gibi Kız (1964) eylem hazırlayıcı kafiyeli diyaloglar, gece hayatı, şarkılar filan tamam ama hikaye klişelerin gerisinde kalmış (4 Ekim).++ Sokakların Kanunu (1964) yoksulluk hakkında bir şey söyleyecek gibi oluyor, sonra dağılıyor sonra kalanı Sadri alıp büyütüyor (3 Ekim).++ Döner Ayna (1964) Halide Edip uyarlaması, üretildiği yıla göre eski kalmış. Makyaj ve abartıysa romanı başkalaştırmış. Yine de hep hatırlayacağım danslı bir tepki sahnesi var ki...güzel. (2 Ekim).++ Pantolon Bankası (1965) tipik bir aram Gülyüz hikayesi, Sadri Alışık'lı modern bir Keloğlan masalı olmuş (1 Ekim). ++ Breathless (1983) Serseri Aşıklar'ı bilmeden seyretmiş, vay demiştim, bir kez daha vay diyorum. Hep genç kalacak (30 Eylül).++ Possession (1981) zor, şaşırtıcı, cezbedici ve pozcu filmin öncülerinden (29 Eylül).++The Goldfinch (2019) dağınık bir senaryo, dünya kadar fazlalık (28 Eylül).++ İstanbul yolculuğu (26-27 Eylül).++ The Hummingbird Project (2018) filmi vareden teknik taktik meseleden çok duygu takibi ve gerilim artırıcı iştah eksik kalmış (25 Eylül).++ Kolej Havası (2019) çocukluğumu seyretmiş gibi oldum (24 Eylül). ++ Funda ile Kral Lear'a gittik, beklentimin altında bir oyun seyrettim (23 Eylül).++ Kavga Var! (1964) Yeşilçam kanonunda fark edilmiyor ama Suavi Sualp senaryosuymuş, Akbaba'da çizgi roman olabilirmiş (22 Eylül).++ Tığ Gibi Delikanlı (1964) Oran ve Önal senaryolarının benzeme sürecine örnek olabilir, Yeşilçam komedi klişesinin inşa süreci (21 Eylül).++ Şehvetin Esiriyiz (1965) İlhan Engin farklı hikaye anlatmak isteyen bir yönetmenmiş, hep bi eksik kalmış, arkasını getirememiş (20 Eylül).++ Dişi Örümcek (1964) ilginç senaryo, güzel film, Çetin Altan - Metin Tan göndermesiyle Müşfik Kenter ve yine Leyla Sayar (19 Eylül).++ İstanbul Dehşet İçinde (1966) James Bond taklidi, bir ritmi var ama Bond'un takibi ve filmin kötüleri güçlü değil (18 Eylül).++ Ve Allah Gençleri Yarattı (1964) ilginç bir gençlik filmi denemesi, hafif Fransız hafif Amerikanvari, Leyla Sayar forever demek de gerekiyor (17 Eylül).++ Muhteşem Serseri (1964) iyimser bir gişe işi, romantik komedi, Bülent Oran'dan dil üstünde sektirmece (16 Eylül).++ Aşkın Kanunu Yoktur (1966) tam bir Sadık Şendil senaryosu (15 Eylül).++ Aşktan da Üstün (1960) çok iyi senaryoymuş, dönemi için ve bugün için hatta (14 Eylül).++ Altın Tabancalı Ajan (1970) Çetin İnanç kadar anlattığına inanan pulp biri bilmiyorum, trash ve avantür erotizmi (13 Eylül).++ Kızgın Delikanlı (1964) Vedat Türkali senaryosu ama fazla ajit fazla diskur (12 Eyllü).++Fındıkçı Gelin (1954) dönem esprileriyle Dümbüllü, Orhan Erçin klişeleri, Gönül Yazar, Püro reklamı ve İnci Birol ilginçmiş diyelim (11 Eylül).++Meydan Köpeği (1966) patetik bir mutsuzluğu var filmin, saçmanın kıyısında melodram (10 Eylül). ++Ben Bir Kanun Kaçağıyım (1966) suç cezasız kalmaz diyen Yeşilçam reçetesi, dağınık senaryo, Pervin Par ilginçmiş (9 Eylül).++ Uçan Daireler İstanbul'da (1955) Bob Hope ruhu, Orhan Erçin alaturkası, erkek arayan tombul Merihliler filan (8 Eylül).++ Maigret in Montmartre (2016) yavaş, teatral ve dehşetli de değil, bir tek aura, yanlış kurulmuş bir Maigret (7 Eylül).++ Campeones (2018) gişe filmi, iyimser ve hoş sahneleri olmakla birlikte ortalamayı aşamamış (6 Eylül).++ Bel Canto (2018) inandırıcı olmamış, melodram kasılır da bu kadar değil dedirtiyor (5 Eylül).++ John Wick Chapter 3 karakterler ilginç, senaryo kısacık, pulp evrenine respect ulan dedirtiyor (4 Eylül). ++ Gisaengchung (2019) iyi, komik abartılı ve güzel film (3 Eylül).++ You Me Her Sea1'i izledim (2 Eylül).++ İstanbul yolculuğu (1 Eylül).++ İstanbul yolculuğu (31 Ağustos).++ Bridge of Spies (2015) kırk yıl öncesinin büyük Hollywood hikayelerini andırıyor, kötü tarafıysa temposu ve Spielberg hijyeni (30 Ağustos). ++ The Professor (2018) ölmek üzere olan bir akademisyenin dünyayla vedalaşması, Deep iyi oynuyor, yer yer de güzel hicvedilmiş (29 Ağustos).++ Mindhunter Sea 2 Ep. 1 v 2'yi seyrettim (28 Ağustos).++ Aladdin (2019) Disney ve Guy Ritchie pek uymamış, üzüntü ve muz kabuğu (27 Ağustos). ++ Chernobyl Sea 1 Ep.1 ve 2'yi seyrettim (26 Ağustos).++ Funda ile Once Upon a Tine in Hollywood'a gittik (25 Ağustos).++ 45 rpm Sea 1 Ep.1 ve 2'yi seyrettim (24 Ağustos).++ Green Frontier Sea1 Ep.1 ve 2'yi seyrettim (23 Ağustos).++The Cosmonaut (2013) sahneler, resimler ve yarım yarım diyaloglar var, niyet iyi de "mesele" çok havada kalmış (22 Ağustos). ++ Ophelia (2018) yeni bir Şekspir yorumu, kimi zaman ilginç ama ilginçlik ve oyuncu performansı hikayenin önüne geçiyor (21 Ağustos).++ İstanbul yolculuğu (20 Ağustos).++ Long Shot (2019) oyuncular iyi, hikaye gişeye oynayan bir "undergorund" komedi masalı (19 Ağustos).++ Naked Director Sea 1 Ep. 7 ve 8'i seyrettim (18 Ağustos).++ Apollo 11 (2019) yeni görüntüler var- o fasıl ilginç ve benim için nostaljik (17 Ağustos). ++L'Empereur de Paris (2018) süre yetmemiş, mini dizi çıkartacak ölçüde çok olaylı, çok karakterli (16 Ağstos).++Boksuneun naui geot (2002) abartısı var, intikam vurgusu daha seyrelseymiş dedirtiyor (15 Ağustos). ++ Naked Director Sea 1 Ep. 5 ve 6'yı seyrettim (14 Ağustos). ++ The Tall Man (2012) muamması ve iddiası ilginçmiş (13 Ağustos).++ Boi (2019) bir türlü bir yere varamıyor, galiba varmak da istemiyor (12 Ağustos).++ Winged Creatures (2008) iyi oyunculuklar var, kalabalık hikaye ama savrulmalar iyi toparlanmış (11 Ağustos).++ Naked Director Sea 1 Ep.3 ve 4'ü seyrettim (10 Ağustos).++ Asterix Le Secret de la Potion Magique (2018) hikaye değil ama animasyonu fena olmamış (9 Ağustos).++ İki Gemi Yanyana (1964) Kemal Tahir senaryosu ... ayıp sallamadan dudu dillim diyerekten... (8 Ağustos).++Alpago Alparslan'ın Fedaisi (1967) Hasan Sabbah anlatısı üstelik Sevda Sezer senaryosuymuş, Birsen Ayda filmden daha ilginçmiş (7 Ağustos).++ Naked Director Sea 1 Ep.1 ve 2'yi seyrettim (6 Ağustos).++ Kidnapping Stella (2019) klişe bir kaçırma hikayesi, galiba türün daha önceki örneklerini pek seyretmemişler (5 Ağustos).++The Red Sea Diving Resort (2019) gerçek hikayeye dayalıymış, Mossad başarısı anlatılıyor diyelim, güçsüz hikaye (4 Ağustos).++ Bonding Sea1 izledim (3 Ağustos).++ Kolsuz Kahraman (1967) Kozanoğlu iştah ve abartısı, Arkın'ın narsistik kahraman klişesinin ilk günleri (2 Ağustos).++ Karakolda Ayna Var (1966) Girik kadın polis, karate filan yapıyor, Sadri Alışık bildiğimiz gibi, haliyle asıl niyet komedi avantür yapmak (1 Ağustos). ++

Grafik Roman Nedir?

Şöyle anlatayım, Batman grafik roman olamaz örneğin. Ayrıksı bir serüven yaşayabilir ama o, her şeyi başaran bir kahramandır, biz esasen onu muktedirliğini izleriz. Başka bir örnek, çok da severim, Ken Parker edebiyat okurundan büyük ilgi görür, çizgi roman okurunun alışık olmadığı serüvenler yaşar ama o da grafik roman değildir. Orada ayrıksı ve marjinal duran esasen yan hikâyedir, ya bir yan karakter ya da kahramanın dahil olduğu, ikincil kaldığı mesele ilginçtir. Grafik roman, bir seriyal değildir, endüstriyel kodları, muktedir bir kahramanı ve klişe bir düalizmi yoktur. Yazarı çizeri o kitabı kendi imkânlarıyla yayınlıyor diye, küçük bir yayınevi çıkarıyor veya tek albümde bitiyor diye bir kitap grafik roman olamaz. Çoksatar kitap olmak, bir mantığı gerektirir, içeriği ta baştan belirler, satar ya da satmaz o ayrı bir şey. Grafik romanlar bu bakımdan bir tepkidir ve zaten o refleks, edebi bir dilin taşıyıcısı olmayı gerektirir.

Cuma, Haziran 10, 2011

Balığa Giderken

Hiç yorum yok: