Uyku

Arada yazıyorum, bu tür istatistikleri nasıl çıkarıyorlar pek akıl sır erdiremiyorum, ama hoşuma gidiyor. Tabloya bakılırsa uyku ve uyumaya çalışmak günlük hayatımızın yüzde kırkından fazlasını oluşturuyor. Hoş, uyanmaya çalışmak da bir başlık-madde olmalıydı bu hesapla...katmamışlar.

Abim, popüler bilim dergileri okurdu ve uyku bahsini, galiba o dergilerden ilham alarak farklı bir biçimde yorumlamıştı, insanların fazla uyuyarak zaman kaybettiklerini, yaşadıkları hayatı iyi değerlendiremediklerini düşünürdü... Benden dört yaş büyüktür, bunları söylerken en fazla on beş yaşındaydı, söyledikleri benim için çok ilginçti... Az uyumaya çalışan kardeşinizin işi nereye vardıracağını ister istemez merak ediyorsunuz... Her denemesinin sonu fosur fosur uzun uzun uyumaktı, kıs kıs gülerdim. 

Çevremdeki pek çok insanın uykuyla ilgili sıkıntıları var, gece yaşadıklarını-gece insanı olduklarını filan söylüyorlar ama bana "sadece" uyuyamıyorlar gibi geliyor...Çünkü, iyi biliyorum arada çöküyor ve uzun saatler uyuyabiliyorlar. Bir tanıdığım karşılaştığı hemen herkese "nasılsın" filan dedikten sonra cevabı pek de dinlemeden mutlaka eklerdi "uyuyorsan mesele yok"...

Bile isteye ve severek çalıştığım işlerden akademisyenlik, yayıncılık-editörlük ve film-dizi dünyası genel olarak geç uyuyan-geç uyanan insanlardan kurulu... Hele setler, uzun saatler ve gün-gece temposu yüzünden tam allak bullak bir uyku düzeni gerektiriyor... Erken uyananlar açık ara azınlıktalar. 

Kırklı yaşlarıma kadar genel olarak sabahları erken uyanıp, gece 12 civarı yatıyordum. Tempolu işler yapınca-düşününce, bir fikre takılınca bu saatler esnemeye-değişmeye-kaymaya başladı... Artık, eskisine göre en az iki saat sonra on gibi uyanıyorum. Haliyle daha geç uyuyorum.

Eskiden olmayan-yaşamadığım şeylerden biri uyuyup-uyanmak oldu. Senaryo-hikaye bitene kadar bir tür anksiyete içine giriyorum, internette geziniyor,  saçma videolar izliyor, çok da tanımadığım insanlarla boş sohbetler bile yapıyorum. Stresten kaçabilmek için yollar arıyorum galiba... Tabloda gördüğüm "uyumaya çalışmak" o sebeple çok ilgimi çekti... 

Başımı yastığa koyar koymaz uyuyan biriyken ne hallere düştüm diye hayıflanıyorum anlayacağınız. Buna çağ hastalığı ve iş stresi diyenler var, Ege sahillerine yerleşenler var, benimkisi de kaostan beslenmek olabilir, hikaye sancısı hem beni mutlu ediyor hem de korkutuyor... Bitince güzel uyuyorum.