Altmışlı yılların sonunda İslamcıların popüler gazetesi Bugün’de Akbaba mizah dergisi hakkında bir eleştiri çıkıyor: “Ömrünü Komünistlere Yataklık Etmek ve Komünist Leşi Yemekle Geçiren Akbaba Mecmuası, ecelini İslamiyet’e Sataşarak Arıyor!”başlıklı yazının tamamını aktarmayacağım, dileyen arar bulur. Benim ilgimi çeken bir önceki yazıda da varolan mesafe. O yazıda “neyin çizilip neyin çizilmeyeceğini” iddia etmeye varan yazarın görüşlerinin bir benzerine Akbaba eleştirisinde rastlıyoruz. Akbaba’nın latifeden-şakacıktan ileri gitmemesi gerektiği düşünülüyor. Polemik tonunu hesaba katarak yazıyorum bunu…“Hadiseler karşısında mütalaalarının birer latifeden ileri geçmemesi icabeden bu mizahi ceridenin İslamiyet gibi dünyanın, insaniyetin ve kâinatın en muazzam varlığı olan bir mevzuda bir takım yavşak solcu tabirleriyle, komünist görüşlerini aksettirecek kadar süflileşmesi ve uzun zamandır dikkati çeken başyazılardaki üslubun bir mahut yazarın üslubuna çok benzemesi hayretle karşılanmıştır (…) Akbaba namındaki leş kargası azmanı cerideye bu ilk ihtarımızdır. Zinhar bir daha çocukluk ederek komünist elfazlı yazarların ufunetli kelimelerini gagasına almasın, pisliğini sağa sola sıçratmasın… Haddini bilerek şakacıklarına devam etsin”.
[Bugün, 17.8.1968]
(Meraklısı için not: Akbaba’daki yazı 14.8.1968’de çıkmıştır. Bugün, “mahut yazar” derken muhtemelen Aziz Nesin’i kastetmektedir.)
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder