İyilik

Bir süredir düşünüyor, başıma gelenleri tartıyor ve anlamaya çalışıyorum. Fark ettim ki epeydir bunu konuşuyor, yakınlarıma anlatıyorum. Anladığım şu: bazıları düşmanlarından değil kendilerine iyilik yapanlardan nefret ediyorlar.

İyilik, onların zaaflarını gösteriyor çünkü, öyle hissediyorlar. Düşmanını eşiti gibi gördüklerinden onları, kendilerine iyilikle bakan kadar önemsemiyorlar. Sen onlara yardım edince asıl eksikliklerini görüyor ve daha çok bundan rahatsız oluyorlar.

Bir bakmışsın hiç ummadığın biri sana ateş püskürüyor, ulan diyorsun ne düşmanlık yaptım ki düşmanlık görüyorum.

Önce anlamıyordum, şimdi galiba birazcık daha anlıyorum. Karışık gibi duruyor değil mi?

İnsanı sürükleyen egosu...