Geçtikten sonra

12 Eylül rejiminin facia hükümleri ve tarihimize "bocaladığı" defolar malum, güce tapan bir eğilimimiz olduğu için bunları değiştiremiyor, kerhen  (ancak o kadar) revize ediyoruz. Haklar ve özgürlükler bakımından 1961 Anayasası'nın en az yüz yıl gerisindeyiz gibi geliyor bana... 

Geçtiğimiz günlerde Dikta rejiminin tek iyi kararının 24 Kasım'ı Öğretmenler Günü olarak ilan etmek olduğunu yazan birine rastladım. Bana öyle gelmiyor, yaşamasını rejimin keyfiyetine değil tatil ve hediye havasına borçlu çünkü.. 

Peşinen kabul edelim, herkes iltifat ve hediye almak ister, hediye, duygusal olarak verene de alana da iyi gelen bir "alışveriştir". Üstelik, kapitalizm, hediye olgusunu iyi pazarlıyor...Hediye almaya mecbur hissettiriliyoruz... O gün elinde çiçeklerle yürüyen kimi görsek öğretmen olduğunu anlayabiliyoruz...

24 Kasım artık yarım gün tatil filan da oldu... Müzik dinleniyor, çalışkan öğrenciler şiir filan okuyor. Hatırlayanlar olacaktır, 27 Mayıs tatil olurdu, dikta rejimi onu da kaldırmıştı...İnsanlar günün anlam ve önemiyle değil tatil olmasıyla daha çok ilgilenirler. 1 Mayıs, on kişiden dokuzu için sadece tatil demek...