Palavraya bakar mısınız?

Yakınlarda çıkan bir Deniz Gezmiş kitabına bakıyorum, popüler bir derleme, fotoroman vurgusuyla isimlendirmişler... Dil romantik ve  magazin gazetecisi havasında, çok satsın istenmiş, o mantıkla tasarlanmış...

Çizgi romanla ilgili olduğu için yukarıdaki ayrıntıyı bilerek seçtim. 10 yaşındaki çocuğa, ta o yıllardan bir siyasi bilinç atfetmiş yazar... Bu arada Deniz Gezmiş, çizgi roman okumuş mu, okumuşsa da sahiden ve özellikle Teksas'ı çok mu sevmiş-çok mu okumuş bilinmiyor-bilmiyoruz. 

Bu palavralara neden gerek duyuluyor, niye abartıyorlar anlamıyor değilim... 

Yakıştırılıyor, "münasip" görülüyor galiba... Sorun şu ki, yakıştıran kişi, biyografiyi değil kendi kahramanını yazıyor bir noktadan sonra...Aşağıdaki örnek de çocuklar için yazılmış popüler bir Atatürk kitabından... Komik duruma düşeceklerini hiç hesap edemediklerine göre bu, kendilerini anlattıkları kişiden daha fazla önemsiyorlar demektir.