Resmi ilânla besleniyor

Altmışlı yıllardan tipik sağcı bir gazete...Manşete taşıdıkları meseleyi biraz anlatayım. Gazeteler, tiraja göre ayarlanan bir biçimde devletten resmi ilan alırlar, DP dönemindeki örtülü ödenekler, maddi destekler filan Yassıada mahkemelerinde ayyuka çıkınca 27 Mayıs sonrasında bir düzenleme getirilir ve resmi ilanlar daha adaletli biçimde dağıtılmaya başlanır diyelim... Gel gör ki, o tarihte de kimseyi memnun edemiyorsunuz, bağıran çağıran gırla... Bir de korku, dehşet, tehlike hissiyle daha güzel bağırılıyor, avaz avaz... 

Yukarıdaki gazete de birilerine solcu diyerek saydırıyor, sene 1962... Solcu gazeteler demişler ama sadece Vatan'dan söz ediyorlar...Vatan solcu muydu, tartışılır, bence ilgisi yoktu mesela...Zaten olup olmaması da önemli değil, İstiklal, hükümet solcuları destekliyor diye feryat etmiş bir kere... Birine komünist, Marksist dedikten sonra zaten hesap kesilmiş oluyor.

Solcu nitelemesi, özellikle sağcıların ağzında o kadar geniş bir çerçevede kullanılıyor ki say say bitmez ölçüsünde... Mesela klasik müzik dinleyen biri solcu olabiliyor, bir taşralı için büyük şehirli olmak, atıyorum İstanbul Türkçesini konuşmak bile solcu sayılmaya yetebiliyor. Garip bir mağduriyet algısı ve husumetiyle dünyaya baktığınızda o nitelemenin gerekçelerini anlayabiliyorsunuz, katılmam mümkün değil ama nasıl algıladıklarını kestirebiliyorum demek istiyorum. 

Yani Vatan gibi çok satmaya çalışan, çoğunluk değerlerine göre gazetecilik yapan bir gazetenin solcu ya da sağcı sayılması pek çok bakımdan doğru olamaz ama çok satmak veya solcu-sağcı bir yazara köşe vermek aksini söylemeye yetebiliyor...Belki döneme özgü olarak 27 Mayıs'ı desteklemek de solcu sayılmaya yetebilir gibi...