Oğuz Atay

Mebus oğlu, Kolejli, inşaatçı, doçent. Meydan Larousse’un son ütücüsü. Fısıltıların, mırıltıların yazarı. Teferruat mühendisi. Parodici. İntiharcı. Oyuncu, oyunkuran ve oyunkıran. Okur mektubu, sahipsiz dilekçe. Bıyık altından ağlamak. Kolları yana aç, gözler yukarı. Hakkını alacak insan kalanlar. Don Kişot, Olric ve diğerleri. Türkiye’nin ruhu. Mustafa İnan manifestosu. Ey okur, Selim Işık ölürken neden sustun? Oğuz Atay, Türkçenin ironisi, oyunlarla yaşayanı.