Kıyıda bir masa

Bu fotoğrafı seviyorum, 1975-85 aralığı olmalı, mekan salaş görünüyor, Hayat dergisi posterleri, halıcı kız resimleriyle kıyı lokantalarını andırıyor. Masada demlenen iki erkek benim için "merkezden" o şehre teftişe gelmiş müfettişler, maliyeci, bankacı gibiler... Giyim kuşam çok fikir vermiyor, malum erkekler "renkli" giyinemiyorlar, hepimizde üniformalar... Gri, siyah, kahverengi gibi kasvetli ve itidalli renklerle, heyecansız ve vakur görünmeliyiz... Hele müfettişsek... "Eyyvatan, gözyaşların dinsin, yetiştik çünkü biz..."

Yine de iki erkek mizaç olarak farklılar, biri kendini koyvermiş, hanendeye-şarkıya kapılmış, ahuvah ediyor feleğe, kıpır kıpır...Gamsa gam, neşeyse neşe... Diğeri mesafeli, "he heccavdım, bırak alla'sen" diye bakıyor objektife... Sigarayı tutuşuyla makam sahibi, düğün sahibi değil mi yani, "getir oğlum" diyecek garsona, göz ucuyla bakacak mezelere... İstanbul görmüş "izzetli" beyfendiler var aklında. 

Şarkıcı kadının takma kirpikleri, mikrofonu tutuşu, inanarak söylüyor oluşu, yumulmuş gözleri, sıcak ve çıtı pıtı görünümü... Sahneden inmiş, sahne el kadar, mekan havasız, masaları dolaşıyor ki müşteri tutsun, yine gelsin, temenna edecek, toka edecek, nakaratı bir daha bir daha söyleyecek ki, hesaba değsin, ahalinin geldiğine değsin, "Ankara'dan mı geldiniz, hoşgeldiniz... Söylerim efenim, bakışından süzülen, işvene kurban olayım... Lütfuna ermek için..."