Askerde olan ise benzeri olmakla birlikte bir "tık" farklıydı.. Kasedin başına siparişi veren için özel bir şeyler ekleniyor, adına da "anonslu kaset" deniyordu.
Görsel, o yıllardan kalma bir reklam... Bu kağıttaki boşluklara ad-soyad, tertip numarası, memleket, askerlik yapılan yerler yazılarak ekleniyor... Plakçı da bu bölümleri "okutarak" kasedin başına yerleştiriyordu. Kaset, "uzaktaki sevgiliye" hazırlandığından anonslu bölümde bir kadın konuşuyordu ki askeri mest eden kısım buydu.
Bayan soruyor:
-Neden? Kendisi bu numaradan görüşebileceğimi söyledi.
-Görüşemezsiniz, çünkü o şimdi asker hanımefendi.
ya da şöyle bir şiir:
Beni düşünüp sen sakın ağlama/Üzme tatlı canını yüreğini dağlama/Nöbet tutuyorum şu an vatana/Ölürsem sevgilim ikimiz için...
Sonra Kibariye "O şimdi Asker"i söylüyor.
Ne çok asker şarkısı varmış, yok askerin mektubu, yok askerin akşamı filan...İnsan şaşırıyordu, askere gitmesem böyle bir pazar olduğunun farkına bile varmazdım. Mersinli İsmail diye biri vardı örneğin, bölükte konuşulduğunu hatırlıyorum. Onun şarkısı olsun mu olmasın mı filan...
Geçmişi Sezen Cumhur sesiyle yazıyorum, onu da belirteyim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder