Meğer Okumuşlar kimmiş?

Malum, cenazedeki imam, okumuşların şerrinden söz etmişti. Meğer, "çok içerden", jargonla konuşuyormuş, meğer "okumuşlar" derken Nurcuları kastediyormuş, meğerse öyleymiş, meğerse böyleymiş, Beyaz Türkler, elitler, falanlar filanlar olarak biz bunu dahi anlamıyormuşuz. Hımm.

Biz değilmişiz, neyse canım, oh be, rahatladım mı desem yoksa eh be kardeşim, nerden çıktı bu elitizm ezberi diyerek girişsem mi? Veya gusra galman imam efendi, yimeyeydik iyiydi de oldu bi kerre, hakkını yidik mi desem, Angaralıyım ya...

Kimsenin kimseyi dinlemediği, dinleyenlerin de bir an evvel konuşmak için kös kös dinlediği... Deliler gibi yaftaladığı, küfrettiği bir zamandayız. 

Bu gevezelikle ben başedemem. Başka şeylerden söz ediyorum, vicdan diyorum ben.

Velev ki öyle, imam, başka bir şey söylüyor da ben yanlış anlıyorum,  eğitimlileri değil de başka bir azınlığı kastediyor, bu durumu değiştiriyor mu, bu jargonu herkes bilmek zorunda değil, o linçci kalabalığın bunu bildiğini düşünüyor musunuz? Bunu tefrik edecek mantığı taşıdıklarına inanıyor musunuz? Ne anlıyorlar okumuşlardan? Amin diyerek onaylarken kimlere öfkeleniyorlar? İmam, hangi vicdanla söylüyor bunu? Nurcu desin, Fettullahçı desin eğer diyebiliyorsa, illa demesi gerekiyorsa, niye demiyor? Diyemez, dememeli, çünkü "suçlu" kim/kimler belli değil. Yekpare mi bunlar? Hangi hakla, hangi kalple tektipleştiriyor.

Mesele Müslümanlık değil, yeri geliyor bayrak, yeri geliyor demokrasi şu bu... O imam siyaset yapıyor, nerede yapıyor? Cenazede yapıyor, cenaze namazı kıldırıyor, teskin edecek, tamir edecek yerde tutuyor adres gösteriyor. Senin işin acıları dindirmek, birleştirmek, sağaltmak, iyileştirmek. Senin siyasetin bu olacak, ötesi yok.