Gezi’nin 1. Yılını İdrak Ederken Mizah ve Muhalefet

Birisi intihar ettiğinde, çıldırdığında, depresyona bir gerekçe gösterilir, kara sevda, parasızlık, çıkışsızlık şu bu… Akla mantığa uygun bir şeyler anlatılır. Oysa asla tek bir gerekçe yoktur, pek çok şey o büyük sıkıntıyı tetiklemiş, beslemiş ve o sonuca götürmüştür. Bu türden büyük direnişlerde tek bir nedeni işaret etmek yanlış olur. Gezi’nin asıl nedenini aktüel siyasete, örneğin AKP ya da Başbakana olan karşıtlığa bağlamamak gerekiyor. Sadece ona indirgenemez demek istiyorum. Bunu yaparsanız Gezi’de Ulusalcı bir isyan vardı diyenlere de yanlış diyemezsiniz. Her şeyden önce bütün dünyada benzer direnişler yaşanıyor,  hemen yerde anti kapitalist toplaşmalar gerçekleşiyor. Global bir etkileşim var ama her eylem zamana ve yerele ilişkin yönler içeriyor. Mevcut resimde yekpare bir muhalefet yok, tek siyasi bir düşünceye indirgenemeyecek bir çoğulluk var. İnsanî ve kabul edilebilir iyileştirme taleplerinden söz ediyorlar. Mesela polis şiddetinden şikâyet ediyorlar. Genel olarak kalabalığı asıl oluşturan yaş grubu 90'lı yıllarda doğanlar, polisle en çok onlar çatışıyorlar (...)

Tamamı için link

VivaVerita ile Gezi'yi ve Gezi'deki mizahı konuştuk...