Üstteki Ramiz Gökçe'ye ait 1935 tarihli bir Akbaba kapağı. Alttakiyse orijinali, Enoch Bolles'in 1924 tarihli pin up'ı...
Üstteki Ramiz Gökçe'ye ait 1935 tarihli bir Akbaba kapağı. Alttakiyse orijinali, Enoch Bolles'in 1924 tarihli pin up'ı...
Resimdeki bacaklar tuhafmış hocam.
YanıtlaSilBacak değil sanat konuşmak için şey ettik biz o resimleri. Lütfen emeğe saygı.
YanıtlaSilŞey oldu :(
YanıtlaSilEvet. Maddiyatla şey ettiniz.Rica ediyorum yapmayınız.
YanıtlaSilGeleceğe değil sadece yaşadığı ana eser veren bir çizerin dramıdır bence bu tablo. Akbaba gibi bir derginin çizeri Ramiz Bey (kapağın çizildiği yıl 35 yaşındaymış ki bir çizer için bilekte olgunluk yaşıdır diye düşünüyorum) kendi hayal gücüyle ve çizim yeteneğiyle böyle bir kompozisyon oluşturamaz mıydı? neden kopya yolunu seçmiş? Anlam veremiyorum.
YanıtlaSilO dönemde bu kapağın kopya olduğunu kaç kişi anladı acaba? Teknolojinin gelişmesi ve bilgiye ulaşabilmenin (nispeten daha kolay ulaşabilmenin) belirli bir zümre tekelinden kurtulması, geçmişte ürettiklerimizi daha iyi anlamamızı ve sorgulamamızı sağlıyor. Türkiye'deki sanat anlayışının sağlam temellere oturmadığının da bir kanıtıdır aslında bu durum (sadece çizgi değil; müzik, edebiyat, resim ve diğer alanlarda da özgün olmayan benzer eserler mevcut). Şimdi gençleri sanatı anlamamakla, sanata soğuk olmakla, okumamakla, üret(e)memekle vb suçlamaya hakları var mı yaşça eski entelektüel kitlenin? Sizlerin eseriyiz biz...
Saygılar...
Not: Ramiz Gökçe'yi saygıyla anıyorum, şahsına yönelik bir eleştiri haddime değildir. Sadece basit bir vatandaş olarak günümüzde sanat yapan insanlardan özgün eserler bekliyorum.
Doğrusunu söylemek gerekirse internet çağı öncesinde bu tür intihaller çok sayıdaydı, şimdi hem zor hem de neredeyse hemen keşfediliyorsunuz.
YanıtlaSilKopya etiketi altında başka örneklere de yer vereceğim. Teşhir etmek gibi olumsuz anlamda bir tavrım olmadığını, bu tür kopyaların en azından çizgi dünyamızın bri parçası saydığımı belirtmek isterim.
Selamlar, kolaylıklar