Çarşamba, Kasım 08, 2023

Kumlar

Mayıs 42'den bugüne... Sahilde bir fotoğraf çekilmiş ve Orhan'a ithaf edilmiş... Cesurca olduğu kadar uzun soluklu da... Çünkü fotoğraf ha deyince çıkmıyor, önce çekilecek, sonra banyosu, tab'ı en az bir hafta sürecek... Kalemle bir güzel yazılmış ve hediye edilmiş. 

İyi bir şey, kötü bir şey bunu tartışmayalım, yeni bir şey genç kadının yaptığı... Baştan çıkarıcı, meydan okuyucu ve kışkırtıcı... Hayal etmiş, planlamış, yapmış... 

Bugüne kadar nasıl kaldı acaba? Muhtemelen Orhan sakladı... Bakıp bakıp yad etti... Ölene kadar sakladı hatta... Biri ölmeden sahaflara düşecek bir hatıra değil sanki...

1 yorum:

  1. Sabah sabah :) Bizim kayınpederin 3. vefat yıldönümü bu sabah. Kendisinin bir "Frauen" albümü vardı, hayatına giren çıkan kalıcı olan tüm kadınların ona hediye ettiği fotoğraflarını (kimi vesikalık, kimi anı fotoğrafı, kimi şu büyütülmüş boy fotoğrafları) saklar ve biz çocuklara torunlara gösterirdi, 90'lı yaşlarına yaklaşmış olsa dahi :) Bugün bu yazıyı okuyunca, onu da yad ettim. Feministler kızmasın ama bana çok naif ve sevgi dolu gelmiştir böyle bir albüm yapmak; özellikle tinder vs çağında işler bu kadar hızlanmış ve fotoğraflar bir sağ bir sol kaydırma kadar hızlı tüketilmeye başlanmışken, ne bileyim sonuçta ilişkinin türü ne olursa olsun, bu fotoğrafları bir adama veren kadınların ve verilen fotoğrafı saklayan adamların dönemi bana da çok daha "samimi" geliyor :) Eskileri hep "ağırbaşlı ciddi insanlar" olarak düşünürüz ama, onlar sanki bizden daha içinde yaşamışlar hayatın :)

    YanıtlaSil