Kaytarmak

 Sigara içmiyorum, büyüdüğümü göstermek ya da melankolik isyancı pozlarıyla tüttürdüğüm oldu ama arkasını getirmedim. Hep söylüyorum, mesaili bir işte çalışıyor olsaydım, mutlaka içerdim çünkü sigara mola vermek demek, ıstıap haddi derler ya kamyonların arkasında yazar, o yükü taşıyamaz olduklarında duruyor çalışanlar... Bence daha fazlasını kaldıramadıkları için bunu yapıyorlar.

Kaytarıyorlar da diyebilirdim. Öyle deniyor çünkü, bunun kırıcı bir tarafı var, dayanamadıkları için mola verdiklerine göre çalışmaktan, hayattan, sorumluluklarından, iş yetiştirme stresinden kaçan insanlara kaytarıyor demek galiba mola sürelerini uzatan ve sıklığı artıran bir "baskıya" sebep oluyor. 

Kişisel olarak yalnızlığın önemli bir çağ sorunu olduğunu düşünürüm. Yanlış anlaşılmak istemem, hepimiz yaşadık ve yaşıyoruz, enflasyon ve yoksullaşma, yarın korkusu, pandemi, adaletsizlik, artan şiddet eğilimleri, ayrımcılık, liyakatsizlik, göç sorunları diye başlayıp say say bitiremeyeceğimiz sorunların içinde yüzüyoruz. 

Hepsinin içinde, kaosu yalnız yaşayan birinin hissettiklerinden söz ediyorum, yalnızlığın bu sorunları katbekat artırdığı rahatlıkla görülebiliyor. Sosyal medya kullanıcılarının birbirine ulaşılabilir olması yalnızlığı azaltmıyor, sahici olmadığını biliyoruz çünkü...Yalnız kalmak istiyoruz ama yalnız olduğumuzu göstermek istemiyor, bundan utanıyor, sürekli online olmak-görünmek istiyoruz. Garip bir kaybolma-unutulma korkusu bu... 

Sigara molasını ve ıstıap haddini bu yüzden yazdım, rutini değiştirmek ve dinlenmek (kaytarmak) zorundayız. Hayatı sosyal medya üzerinden yaşar olduğumuz için hep birlikte seyrediyor, dozajı her defasında artan biçimde atılan çığlıklara, hakaretlere, paylamalara, ifşalara bir biçimde dahil oluyoruz çünkü...  

Kendisi dışında herkesi sağlıksız bulmanın psikolojideki karşılığı kişilik bozukluğu belirtisidir  hatırlatayım, hep birlikte üretiyoruz, kimse bunda azade değil demek istiyorum.