Son Okuduklarım 51

Ev, Paco Roca'dan yine dokunaklı, maharetle anlatılmış bir aile hikayesi, vefat etmiş babanın ardından çocukların-kardeşlerin iç dökmesi, mırıldanması, hesaplaşması. "Kırışıklıklar" havasında iyicil, mekana yoğunlaşmasıyla başarılı. Türün klişelerini iyi toparlamış.  Akıllı bir Dante metni, entelektüel bir biyografi de denebilir, üstüne bir başka yazar ironik notlar düşmüş ve ayrıca betimleyici ilüstrasyonlar eklenmiş. Metni sürükleyen görselliği değil ironik tutumu. Pop bir iş gibi duruyor, başka bir derinlik de taşıyor. Nimona, mizahi bir çizgi roman, yaratıcısı Noelle Stevenson ise işlerini daha çook izleyip okuyacağımız başarılı bir auteur, bence Cartoon Net. çocuklarından biri, akıllı incelikli bir mizahı var, sitkom havasında, masumane ve hınzır görünebilen zamane esprileri yapıyor. Lone Wolf İlk sayısı Kasım 2012'de çıkmıştı, 28. ciltle vedalaşmış olduk. Lone Wolf... samuray hikayesi gibi görünmekle birlikte çok başka bir sadelikte insana dokunan anlatımlara sahipti. İki kere okudum, kimi bölümlerini yeniden okuyacağımı biliyorum.

Peter Kuper, son yarım asır içinde çizgi romanı edebiyata ve sanata yaklaştıran, hikaye seçimleri ve çizim üslubuyla farklılık taşıyan isimlerden biri. Daha önce yine Kafka’dan Dönüşüm adlı uyarlaması yayımlanmıştı, bu defa da yine Kafka’nın kısa öykülerine yoğunlaştığı Kafkaesk yayımlandı, sert, insanın insana yaşattığı huşunetle, otorite karşısındaki çaresizlik ve değersizlik hissiyle ilgili anlatılar seçmiş Kuper… Karanlık ve huzursuz edici bir atmosfer yaratmakta her zaman maharetliydi, kendini de katmış, sadece Kafkaesk değil Kuperesk bir albüm çıkarmış. Grimr Destanı, güzel bir tersyüz etme hikayesi. Hani nasıl efsane deyince insanların aklına hep büyük hikaye gelir ya, oysa efsane dediğin şey bir tür palavradır, gerçek değildir…İşin o tarafını hiç düşünmeyiz. Albüm de tam da bu twistten yola çıkmış, Grimr adlı olağanüstü bir çovuğun hikayesini, aşık oluşunu, dışlanmasını, kendini feda edişini anlatmış, lokalden globale çıkan iyi bir iş olmuş. The End of Fxxxing World, dizisiyle bilinir, aslı grafik romandır, Forsman'ın RomeoylanJülyet yorumu diye nitelenebilir, şimdiki zaman siyahiliğini, fuck fuck! N'alet olsun sana dünya! nidalarını okuyabileceğiniz güzel bir yol ve kaçış hikayesidir... Aslına bakılırsa Tarantino benzer nitelikte çift hikayeleri anlattı, ilham alındığı, minimal ve z kuşağı tonunda yeniden kurulduğu iddia edilebilir. Claude Gueux, Hugo'nun Jan Valjan'ı ararken yazdığı bir hikayecik, gücünü suç ve suça ilişkin meydan okuyuşundan alıyor, Esat Adil, hapishane müdürlüğü sırasında benzer fikirler öne sürerdi, demek ki etkilenmiş, edebiyat hukuku etkileyebilir mi, Hugo yazarsa, evet…