Adımı nerden bildiniz?

Çizgi romanların, özellikle bant karikatürlerin kendi kurdukları gerçekliklerini bile isteye bozmalarını seviyorum, beni kim okuyor demeleri, "ben çizgiyle mi çizilmişim" diye şaşırmaları, ontolojik bir sıkıntıyla kalakalmaları filan bana eğlenceli geliyor. 

Yalçın Didman çizmiş, biri kahramanı Fatoş'a ismiyle hitap edince genç kadın şaşırıyor, soruyor ve bankta oturan hanımefendi "e nerden bileceğim, seni Günaydın gazetesinden tanıyorum" diyor. 

Sonrası nasıl olur acaba, Fatoş bir bant kahramanı olarak günbegün anlatıldığını öğrenerek  mahreminin ortaya dökülmesinden dolayı öfkelenir mi? Muzipçe soruyorum elbette... 

Diğer yandan şunu da merak ediyorum, buradaki espri nedir? Bizim, okurlar olarak şaşırmamız mı, yoksa Günaydın'ın reklamı mı yapılıyor... Fatoş'un tepkisini öğrenemiyoruz çünkü...