Yannış tercih

Yelpaze dergisini çok sevdiğimi, annemden kalan, babaannemde duran dergileri çocukken yıllarca karıştırdığımı galiba daha önce yazdım. Karıştırdım derken, içinde çizgi romanlar olurdu, onlara bakardım, okurdum diyemiyorum, çok dahil olamıyordum demek daha doğru... 

Evet, çizgiler büyüleyiciydi, enfesti, gel gör ki, benlik de sayılmazdı, şöyle bir serüven çizseler, kim bilir negzel olurdu,  aşk meşk nedir be diyordum içimden...Sonradan kızsal meseleler filan denmeye başladı gençlik argosunda... Tam öyle bir şeydi, o güzelim çizgiler, soap opera olunca heder oluyordu sanki.

Çocukken hepimiz az ya da çok anladığımızı, sonra da anlamak istediğimizi okuyoruz... Bir şey gelişecekse, yani zevklerin niteliğinin değişmesi ve çeşitliliklerden haz almaksa mesele, sonradan, ilk beğenilerin üstüne koyarak varolabiliyor. 

Farklılıkları anlamak, kabullenmek, empati kurmak "ha diyince" kazanılan bir şey değil, zaten o sebeple büyümek zor diyoruz.